www.domogarov.unl.pl - FORUM

Tosca

Skoro jest już wątek poświęcony alternatywnej wersji Ogniem i mieczem to pomyślałam, że można założyć kolejny w podobnej konwencji. Stąd moje pytanie do Was, co powiedziałybyście H. Sienkiewiczowi, gdybyście mogły z Nim porozmawiać? Ewentualnie, co napisałybyście w liście do Niego?

Moja ewentualna dyskusja z Panem Litwosem zapewne byłaby bardzo burzliwa, bo wzięłabym tu przykład z Jacka Taczewskiego i spokojnie, ale stanowczo wytłumaczyłabym H. Sienkiewiczowi, dlaczego uważam, że Adam Nowowiejski, Jacek Taczewski, Stanisław Cyprianowicz i oczywiście Nikita Srebrny są lepsi od Jana Skrzetuskiego, Bohuna zresztą też.

Zapraszam do dyskusji, bo jeszcze trochę i nam się forum pajęczynami zasnuje. Smile

Esfir

Miło, Tosco, że chcesz ożywić forum. Wink

Odnośnie meritum, powiedziałabym Sienkiewiczowi tylko grzeczne "dzień dobry", podziękowałabym za Trylogię, w tym za parę wspaniałych postaci i poszłabym w swoją stronę. Nie mam o czym z nim dyskutować. Razz

Akceptuję jego powieści takie, jakie są. Jego prawo jako autora do wyboru, sposobu kształtowania postaci i fabuły.

Natomiast bardzo chętnie porozmawiałabym z Dumasem. Podpytałabym go o to i owo. Wink

Ada

Tosca

Widzę, że jesteście bardziej powściągliwe od współczesnych Sienkiewiczowi czytelniczek, bo one nie miały oporów przed błaganiem autora w listach, by np. "nie zabijał Skrzetuskiego."

A propos kolejnej Trylogii: w Dziełach Sienkiewicza wydanych przez Państwowy Instytut Wydawniczy w 1950 roku podobno znajduje się urywek dalszego ciągu powieści Na polu chwały ( niestety nie udało mi się ustalić bardziej dokładnego adresu bibliograficznego, chociaż naprawdę próbowałam, bo wiecie jak bardzo lubię Jacka. Staszka zresztą też).

nika

Tosca

Fanfiki swoją drogą, ale trzeba Sienkiewiczowi na plus zaliczyć to, że w końcu zrozumiał, iż:

a) wcale nie trzeba urodzić się Polakiem i szlachcicem, żeby być wzorowym polskim patriotą vide Serafin Cyprianowicz i jego syn Stanisław
b) W Na polu chwały mamy rzadki przypadek rodzica, który nie wyrządza dzieciom krzywdy. Wcześniej, albo nic nie wiedziałyśmy na temat rodziców, a często w ogóle przeszłości głównych bohaterów np. Jan, Michał Wołodyjowski ( wzmianka o ojcu Kmicica- według mnie- służy tylko uprawdopodobnieniu sprawy testamentu H. Billewicza. Kniahini Kurcewiczowa lub Nowowiejski to przykłady rodziców, którzy ewidentnie krzywdzą swoje dzieci. Tym bardziej trzeba docenić Adama Nowowiejskiego, bo on mimo zerowego wsparcia ze strony bliskich wyszedł na ludzi i wszystko osiągnął własną pracą, a fakt, że Adam najprawdopodobniej przeszedł drogę od ciury do husarza sprawiła, że ma on w sobie skromność i pokorę, których zdecydowanie brakuje Janowi czy Andrzejowi.

Ostatnio przyszło mi też do głowy, że do rzezi w Rozłogach mogłoby dojść i bez Bohuna, a kniahini mogła skończyć jak Dominikowa z Chłopów . Bohaterka Reymonta też traktowała synów jak popychadła, rozstawiała ich po kątach i nie pozwalała im iść na swoje, ale to wszystko do czasu. Skoro Szymek i Jedrzej w końcu się zbuntowali to bunt w Rozłogach też był tylko kwestią czasu.

Jednak dla mnie największą niespodzianką, za którą jestem H. Sienkiewiczowi niezmiernie wdzięczna, jest postać Jacka Taczewskiego. Zawsze miałam gdzieś w umyśle postać Polaka, szlachcica i husarza, który kocha równie mocno i gorąco jak Bohun, ale nie pozwala ukochanej sobą poniewierać. Ma w sobie dobroć i pokorę Nikity Srebrnego Adama Nowowiejskiego lub Stanisława Cyprianowicza, dodatkowo bierze udział w odbiciu ukochanej z rąk czarnego charakteru, a na koniec jeszcze żeni się z ukochaną przed niebezpieczną wyprawą, z której może nie wrócić. A Jacek posiada wszystkie te cechy.

Spróbowałabym przekonać H. Sienkiewicza, żeby jednak kontynuował pisanie trylogii o Sobieskim.

Ada

Jeśli jakims cudem przeniosłabym się w czasie to w sumie też poprosiłbym go o dokończenie drugiego cyklu.

Ale czy Sienkiewicz zrozumiał kto jest ideałem? O nie sądzę. Po prostu znowu wrzucił garść cech w kubełka i tak mu wyszedł Jacek. Zawsze autor ma jakieś założenia co do postaci. Ale w trakcie tworzenia one ulegają zmianie. Autor niekoniecznie musi lubić swoją postać. Autor lubi mieszać czytelnikom w głowach.

Tosca

Jednak Sienkiewicz wyciągnął pewne wnioski, bo już Adam Nowowiejski przypomina udoskonalonego Jana; Stanisław Cyprianowicz zaś pełni w Na polu chwały niemal identyczną rolę ( rycerz przypadkiem ratujący heroinę z opresji) jak Jan Skrzetuski w OiM. Jacek też ma cechy udoskonalonego Jana, o czym pisałam już wyżej.

Ada

nika

Serio, Tosco, jeszcze Ci się nie znudziło odgrzewanie tego kotleta?

Wątpię, by Sienkiewicz jakiś czas po napisaniu książki stwierdził: "zj*bałem, ale napiszę nową, gdzie poprawię pana X i będzie cacy". Nie. Widocznie dobrze czuł się w takich klimatach i dlatego tworzył nowe powieści i NOWYCH bohaterów. Ale Ty, jak zwykle, widzisz to, co chcesz widzieć, a wszyscy inni się mylą. Naprawdę, nie dziwię się, że to forum kona w agonii.

Esfir

Tosco, popieram Twój pomysł ożywienia forum, jednak nie oczekuj ode mnie, że będę dyskutować na temat Jacka et consortes. Bardzo mi przykro, ale mogę podyskutować o innych rzeczach.

Tosca

Nie muszę mieć nic na piśmie, Ado. Rolling Eyes

Wystarczy, że widzę, co napisał Sienkiewicz. Adam, Stanisław i częściowo Jacek, bardzo przypominają udoskonalonego Jana, o czym pisałam powyżej. Nie tylko w tym wątku. Co do schematów, Ado to właśnie Na polu chwały jest świetnym przykładem na to, że Sienkiewicz schemat znany z Trylogii złamał, bo gdyby się go trzymał to Stanisław powinien stać się rywalem Jacka do ręki Anny, tymczasem nic takiego się nie stało, a trudno uznać za godnych rywali podstarzałego Gedeona Pągowskiego lub prymitywa i damskiego boksera jakim jest Marcjan Krzepecki. Zatem klasyczny trójkąt: ich dwóch, ona jedna tym razem się u Sienkiewicza nie pojawia.

Nie, niko, nie znudziło mi się. Narzekałam na Jana, bo mi się nie podoba, a skoro znaleźli się oryginalni bohaterowie Sienkiewicza, którzy bardzo przypadli mi do gustu to daję upust swojej ogromnej sympatii do nich, całkiem po prostu.
Kwestię tego, czy aby Na polu chwały to rzeczywiście powieść "chybiona" też bym bardzo chętnie przedyskutowała z panem Sienkiewiczem, zwłaszcza że niemal identyczne rozwiązania fabularne zastosował w swojej ostatniej i nieukończonej powieści, czyli Legionach np. Jacek, chcąc zostać husarzem, musi zastawić rodzinny majątek, a Marek Kwiatkowski decyduje się na fikcyjną sprzedaż rodzinnego majątku, by móc zaciągnąć się do wojsk napoleońskich. A to zaledwie jeden przykład.

Esfir, niko, jeśli macie ochotę o czymś podyskutować to zaproponujcie jakiś temat, bo naprawdę szkoda, by to forum upadło.

Edycja: Mojej sympatii nie zdobył nikt z wielkiej trójki Sienkiewiczowskich protagonistów, za to wyjątkowo do gustu i serca przypadli mi, lekko parafrazując Dumasa, Trzej Niedocenieni, czyli Adam Nowowiejski, Jacek Taczewski i Stanisław Cyprianowicz.

nika

Tosca

EMockingbird