www.domogarov.unl.pl - FORUM

Ada · Wysłany: Czw 16:20, 12 Mar 2020 Temat postu:

Nawet wygodna klatka Tosco też jest więzieniem.
Jakkolwiek lubię Bohuna i szkoda mi go. Zasługiwał na miłość. To serce nie sługa. Czasem lepiej zaniechać i przeboleć niż się czepiać.
Fajnie, że opiekował się Heleną. Chociaż poniekąd robił to dla siebie. Pomocą finansową w Rozlogach i ochroną w Czortowym Jarze próbował ją kupić. Nie robił tego bezinteresownie by pomóc dziewczynie, która znał i kochał by krzywda jej się nie stała. Bo nie ona była winna tej wojny. On niby nic nie oczekiwał w zamian. Lecz probowal kupić chwile czułości pólonietnicą, ktorej i tak dotrzymać nie zamierzał. Helena pożegnała go czułej jak wyjeżdzał z Czortowego Jaru, ale to było pyrrusowe zwycięstwo. Dostał czego chciał. Wyżebrane i wykrzyczane, ale nie były to szczere słowa. Helena pomyslala, że w sumie co jej szkodzi powiedziec coś miłego? I tak go nie bedzie widzieć. A skoro zrozumiała, że fochy go nie odganiają to liczyła, że i ona wyprosi wolność.

Tosca · Wysłany: Czw 16:41, 12 Mar 2020 Temat postu:

Gdyby Bohun był taki wyrachowany jak twierdzisz to nie trząsłby się nad Heleną jak osika tylko, albo ją porwał i zmusił do ślubu, zanim poznała Jana, albo po prostu przy pierwszej okazji zgwałcił. Bohun nie chciał jej kupić tylko pokazać, że nie jest w niczym gorszy od Jana i też potrafi jej zapewnić wygodne życie. Jurko do końca miał nadzieję, że zdoła sprawić, że Helena go pokocha, ale ona miała bryłę lodu zamiast serca.
Ona nie traktowała Bohuna jak człowieka tylko popychadło.

Wszystko byłoby okay, gdyby Helena rzeczywiście kochała Jana, ale tak wcale nie było. Potraktowała go jak ostatnią deskę ratunku, która w pakiecie ma herb i forsę, a Jan też dostał to, czego chciał potulną zahukaną maszynkę do produkcji dzieciaków jak to określa Caryca "na rozwałkę ku chwale ojczyzny". Jeśli ktoś tu zamknął Helenę w złotej klatce to prędzej zrobił to Jan, który postawił sprawę jasno: zabieram cię od rodzinki z piekła rodem i Kozaka, którego tak nienawidzisz a ty za to masz się mnie słuchać, grzecznie siedzieć w domu i rodzić mi dziedziców, a jeśli kiedyś będzie próbowała się buntować to się jej przypomni, kto ją zabrał w jednej sukience z tego "wilczego gniazda." Helena zupełnie nie nadawała się na żonę dla Jana: nie była wykształcona, oczytana, obyta w towarzystwie, nie znała języków. Gdzie Jan mógł się z nią pokazać? O czym porozmawiać? Oni zupełnie do siebie nie pasowali.

Caryca24 · Wysłany: Czw 16:49, 12 Mar 2020 Temat postu:

Klatkę na Helenkę to nasz Jurko zbudował. Taką dosłowną (w Jarze), i taką metaforyczną też. Ale...
Po pierwsze, jeśli spojrzeć na niego na tle tego wszystkiego, co robili mężczyźni w jego epoce, to jego klatkotwórcze poczynania wypadają bardzo łagodnie. Przecież w tamtych czasach kobieta to przedmiot, bez własnej woli i podmiotowości prawnej. Właściwie do XX w. tak było, a i obecnie się wielu panom taki porządek marzy. Jurek nie wymusza na Helenie małżeństwa, seksu, niczego inwazyjnego. Dobre słowo, chwila czułości to naprawdę niewiele. I potrafi odpuścić, bo po ślubie z Janem odchodzi, nie nęka jej dalej, nie próbuje porywać po ślubie (a zdarzało się tak w XVII w.). Szacuje jej decyzję.
Po drugie, wydaje mi się, że każdy facet próbuje budować klatkę na kobietę. Mniej lub bardziej, ale oni mają chyba ten odruch w kodzie genetycznym. Nawet współcześnie, nawet taki, który głośno deklaruje, jaki to jest równościowy i wolnościowy. Ale zachowanka dominacyjne się od czasu do czasu pojawiają, a potem jest wrzask, jak się pani zdominować nie pozwala. To jest pytanie, które sobie od lat zadaję, gdy próbuję wyobrazić sobie realną interakcję Jurko-Caryca. Czy ten hardy i wolny Kozak potrafiłby uszanować drugiego takiego Kozaka we mnie? Nie wiem, nie znajduję odpowiedzi, albo raczej dwie przeciwstawne. Ale zazwyczaj w kontaktach z panami mam wrażenie, że chcą wykastrować mojego wewnętrznego Kozaka. Panie w analogicznej sytuacji jakoś się tak nie zachowują.
Po trzecie, czy rzeczywiście taka całkowicie bezinteresowna miłość istnieje? Czy człowiek jest w stanie kochać bliźniego, naprawdę nie oczekując od niego nic w zamian? Czy jest to raczej takie wyczekiwanie: służę ci, pomagam, dbam o ciebie, nic od ciebie nie chcę, ale... jednak... tak naprawdę w głębi duszy czekam, aż się wreszcie obudzisz i otworzysz dla mnie ramiona? Taka postawa (i Bohun jest tu świetnym przykładem) jest pułapką. Bo miłości się nie wysłuży. Po prostu, albo jest się kochanym (i to najczęściej za nic), albo nie [w punkcie trzecim mogę być nieobiektywna ze względu na własny stan obecny]

Ada · Wysłany: Czw 16:56, 12 Mar 2020 Temat postu:

Każdy facet się trzęsie nad kobieta jesli mu zależy lub chce cos dostać. U Bohuna oba te aspekty występowały. Liczył, że w koncu kiedys wyprosi to uczucie. Ale nie wiem czy jesliby to dostał to byłby zadowolony.

Helena nie była typem intelektualistki. To było dziecko wychowane w dziczy. Nic nie wiedziała o świecie. Nie doceniała prób Bohuna. Owszem poleciała na Jana od razu. Bo dostrzegła okazję i spodobał się jej. Jednak z czasem go mocniej pokochała. Może wczesniej to było tylko pozadanie?ale z czasem sie to zmieniło, Inaczej by sie tak nie upierała przy nim przez lata. A przeciez była wojna. Mógł zginąć. Nie miała o nim wieści. Na wojnie człowiek przestawia swoje priorytety. I w sumie mogłaby uznać, że lepiej już bym pod opieką Bohuna niz zginac marnie. I czy moze lepiej by było by myśl o Janie zaniechać i pomyśleć o Bohunie. Skoro już się tak nią bardzo opiekował. Albo równie dobrze mogła "zakochać się" w innym podczas ucieczki od Bohuna. Byleby ją ochronił jakis szlachcic. Skrzetuski był na Siczy. Było wielce prawdopodobne, że skoro wybuchło powstanie to on zginal pierwszy. Równie dobrze Helena mogła bajerować kogoś w Barze. Ale nie. Ona wysłała Zagłobę po wieści o Skrzetuskim. A przeciez moglamiec syndromowi sztokholmskiej i machnąć ręką. Nieważne kto broni. Byleby być bezpieczną. Helena mądra nie była, ale wierna swojemu postanowieniu.

Caryca24 · Wysłany: Czw 17:01, 12 Mar 2020 Temat postu:

A może raczej uprzedzeniu? Lepszy diabeł z piekła, rogaty i czarny, niż śliczny Bohun?
Ciekawe, co by było, jakby zamiast Skrzetuskiego zjawił się jakiś 60-latek z syfilisem i podagrą? Też by na niego poleciała, żeby się wybawić od znienawidzonego Kozaka?

Tosca · Wysłany: Czw 17:02, 12 Mar 2020 Temat postu:

Ada · Wysłany: Czw 17:06, 12 Mar 2020 Temat postu:

Tosca · Wysłany: Czw 17:09, 12 Mar 2020 Temat postu:

Caryca24 · Wysłany: Czw 17:12, 12 Mar 2020 Temat postu:

Tosca · Wysłany: Czw 17:38, 12 Mar 2020 Temat postu:

nika · Wysłany: Czw 20:55, 12 Mar 2020 Temat postu:

carmen · Wysłany: Czw 21:07, 12 Mar 2020 Temat postu: