www.domogarov.unl.pl - FORUM

Tosca

Pisząc, że wszystko zostało po staremu, miałam na myśli to, że nic się u mnie nie zmieniło ani na jotę jeśli chodzi o postrzeganie literacko- filmowo- serialowych bohaterów, a co do Aleksandra to niech mu się wiedzie jak najlepiej.

Ada

Tosca

Nie tylko Jurko był zdesperowany. Akurat scena rozmowy Bohuna z Horpyną+ scena wróżb z koła młyńskiego są niemal żywcem wzięte z powieści Tołstoja. Wstawiam w wersji skróconej tak gwoli porównania:

A. K. Tołstoj Książę Srebrny, Warszawa 1987,tłum. Jerzy Jędrzejewicz s.22-23.

Książę Wiaziemski- Czego milczysz, stary? Nie masz jakiego korzenia, nie masz jakiego ziela, żeby ją [ Helenę] ku mnie nakłonić? Gadaj, wylicz mi zaraz wszystkie czarodziejskie rośliny. Mów guślarzu!
(...)
- A takiej trawy, żeby młódka pokochała wstrętnego jej człowieka, nie znasz?
Młynarz stropił się.
Guślarz - Nie znam dobrodzieju, nie gniewaj się łaskawco, ale Bóg widzi, że nie znam.
- A takiego ziela, żeby w sobie miłość przemóc?
- Też nie znam, jasny panie; znam za to trawę złodziej: za jej dotknięciem otwierają się wszelkie zamki, wszelkie drzwi, nawet żelazne pękają na drobne kawałki!
-Zgiń ze swoimi trawami!- zawołał gniewnie książę i wzrok posępny skierował na młynarza.
(...) Patrz książę pod koło, a ja będę wymawiał zaklęcia. Stary przypadł do ziemi i, jeszcze nie ochłonąwszy ze strachu, zaczął szeptać jakieś wyrazy. (...)
Co widzisz, książę?
- Widzę jakby się perły sypały, jakby czerwońce połyskiwały.
- Będziesz książę bogaty, będziesz najbogatszym człowiekiem na Rusi!
Wiaziemski westchnął.
- Patrz jeszcze książę, i mów co widzisz.
- Widzę niby ścierające się szable a pośród nich złote medale!
- Będzie ci się wiodło w wojowaniu książę. Będziesz miał szczęście w służbie carskiej! Ale patrz, patrz jeszcze i mów!
- Ciemno się zrobiło, woda się zmąciła. A teraz czerwienić się zaczyna... Już jest jak krew!... Co to znaczy?!
Młynarz milczał.
- Co to znaczy, stary?
- Dosyć, książę. Długo tak patrzeć nie wolno, chodźmy.
- Wyciągnęły się purpurowe nitki, jakby krwawe żyły, coś jakby kleszcze się rozsuwają i zamykają. A teraz znowu...
- Chodźmy książę, chodźmy. Wystarczy na dziś!
- Poczekaj- rzekł Wiaziemski, odpychając młynarza. Teraz niby piła zębata rusza się naprzód i w tył, a spod niej tryska coś w rodzaju krwi...
(...)
Książę nagle odskoczył. Zrozumiał zda się swoje widzenie.
(...)
- Chcę wiedzieć, czy ona kocha innego!
- Czy masz bojarze jaką drobnostkę, którą dostałeś od niej?
- Znalazłem to przy furtce.
Książę pokazał błękitną wstążkę.
- Rzuć pod koło.
Książę rzucił.
Młynarz wydobył zza pazuchy płaską glinianą flaszkę.
- Łyknij!- rzekł podając flaszkę księciu.
Książę łyknął. W głowie zaczęło mu się kręcić, w oczach pociemniało.
- Patrz teraz, co widzisz?
- Ją, ją!
- Samą?
- Nie, nie samą! Jest ich dwoje: przy niej jakiś rusy młodzian w karmazynowym kaftanie, tylko jego twarzy nie widać... Poczekaj! Spływają się... coraz bliżej. bliżej... Przekleństwo! Zgiń, czarowniku, zgiń , zgiń, zgiń!
Książę cisnął młynarzowi garść monet, oderwał od drzewa uzdę konia swojego, skoczył na siodło i zastukały w lesie końskie podkowy. Potem tętent zamarł w oddali i tylko młyńskie koło wśród nocnej ciszy nadal obracało się i huczało.

Nie wiem, czy byłoby warte. Ale ani Afońka ani Jurko nie myśleli wtedy logicznie.

EMockingbird

W moim odczuciu zupełnie nie warto (a JK Rowling nawet pokazała, że to groźne - że tak zażartuję). W takich momentach pozostaje też pytanie o etykę takiego zachowania. Oczywiście, zakładając, że faktycznie jakieś zielsko mogłoby wywołać taki czarodziejski efekt.

Tosca

Ada

Tosca

Nie zgodzę się z Tobą, Ado. Bohun nigdy by Heleny nie skrzywdził ( prędzej sam oddałby za nią życie i nie chciałabym być w skórze Kozaka, który tknąłby Helenę w Barze). Ale Helena była za głupia, żeby docenić Bohuna, bo dla niej liczyły się herby, konwenanse i kasa. Gdyby był potworem, zgwałciłby Helenę i bez pomocy " eliksiru" Horpyny, ale nie chciał Heleny do niczego zmuszać, bo liczył, że gdy pobędą trochę w Czortowym Jarze sam na sam to dziewczyna sama się do niego przekona, zobaczy, że Jurko nie jest takim potworem za jakiego ona go uważa, ale Helena była niereformowalna.
A co do Meropy również zdania nie zmienię i nie współczuję jej. Uwiodła Toma Riddle'a seniora za pomocą eliksiru, bo się jej podobał i wyczuła okazję do wyrwania się od toksycznej rodzinki ( ojciec i brat) zupełnie jak Helena, ale na tym podobieństwa się kończą, bo Tom porzucił ją zaraz po tym jak przestała mu podawać eliksir i miał w rzyci to, że Meropa spodziewa się jego dziecka. Tak zazwyczaj kończą się romanse z nieodpowiedzialnymi bubkami i budowanie zamków na lodzie. Jestem pewna, że żaden z moich ulubieńców nie porzuciłby ciężarnej żony/ partnerki na pastwę losu ( Jana też nie podejrzewam o taką podłość). Ale Meropa nic o Tomie nie wiedziała, oczywiście ponad to, że jest bogatym, przystojnym szlachcicem. A to niestety stanowczo za mało. Jednak Meropa nie kochała nawet swojego synka. Nie jest w stu procentach pewne, czy śmierć Meropy była wynikiem komplikacji przy porodzie, być może sama odebrała sobie życie. Uważam, że tak nie postępuje odpowiedzialna matka. Narodziny synka powinny być dla niej jeszcze silniejszym bodźcem, by się zmobilizować i przestać się nad sobą użalać, bo miała maleńkie dziecko, które nie mogło liczyć na nikogo poza nią. Ja w każdym razie tak bym się zachowała na miejscu Meropy. Zrobiłabym wszystko, żeby moje maleńkie dziecko nie zostało samo na świecie.

Ada · Wysłany: Nie 16:25, 13 Mar 2022 Temat postu:

To jest teraz mój Bohun.

Ze smutną miną.

Caryca24 · Wysłany: Wto 23:31, 15 Mar 2022 Temat postu:

Rozumiem, co masz na myśli Sad

Ten nasz Jureczek to zawsze ma w życiu pod górke. Tyle zła go spotkało, to teraz jeszcze jego pyszczek będzie się źle kojarzył. Na pociechę mamy... historycznego Bohuna, który jest idealny na te czasy, gdyż w przeciwieństwie do Chmielnickiego odmawiał uznania władzy cara moskiewskiego. Z dwojga złego wolał Lachów, a najbardziej chyba wolną Ukrainę Very Happy

Tosca · Wysłany: Śro 11:07, 16 Mar 2022 Temat postu:

W moich oczach Bohun <3 nic nie stracił, bo do jego filmowej wersji zawsze miałam sporo zastrzeżeń i zdecydowanie wolę tę książkową.

Esfir · Wysłany: Śro 20:25, 16 Mar 2022 Temat postu:

Nie jest to miłe, cała ta sytuacja z Domogarowem i Bohunem.
Na moje szczęście fazy na Jurka i Aleksandra od dawna nie mam, więc łatwiej było mi przejść nad tym do porządku dziennego.

Nieco a propos, niedawno ranni żołnierze ukraińscy zostali odznaczeni przez prezydenta orderem Bohdana Chmielnickiego.
Należało ich uhonorować, tego nie neguję, ale co za chichot historii, żeby nadawać bohaterskim obrońcom order ku czci człowieka, który oddał połowę Ukrainy wraz z Kijowem carowi? Razz

Tosca · Wysłany: Śro 20:41, 16 Mar 2022 Temat postu:

Moja faza na Bohuna też już dawno osłabła Esfir więc witaj w klubie. Smile

EMockingbird · Wysłany: Śro 20:45, 16 Mar 2022 Temat postu: