www.domogarov.unl.pl - FORUM

Ada

Tośce bardzo romantycznie. I nad wyraz przyzwoicie. Jak na Ciebie. Wink

Najbardziej podobała mi sie przejazdźka.

Tosca

Ada

nika

Tosco, co do genezy Jana, to widać Skrzetuski jest nieodrodnym synkiem swojego tatusia. By się Ignacy synka nie wyparł...
Jeśli chodzi o drugą historię, to powtórzę się, ale uwielbiam troskliwego Bohuna i zakochaną Helenę.

Tosca

Dzięki,Niko. Moja Helena nie szczędzi Bohunowi czułości i nigdy nie przegapi okazji, żeby powiedzieć mu coś miłego, lecząc go z nieuzasadnionych kompleksów, a w razie potrzeby cierpliwie i spokojnie tłumaczy Kozakowi, co jej się w nim nie podoba. Uważam, że tak właśnie trzeba było z Bohunem postępować.
A jeśli chodzi o historię Jana to niestety nie każdy ma takiego cudownego ojca jak Serafin Cyprianowicz. Szkoda, że na temat ojca Jacka nie wiemy prawie nic.

Ada

Moze jutro znajdę chwilkę na rozpoczęcie opowiadania. Od jutra świętuję więc nie wiem jak to będzie. Ale moze się wyrobię?

nika

Kto wie, może Bohun byłby takim ojcem, jak pan Serafin...

Tosca

nika

Ada

Zaczęłam wczoraj pisać.
Tylko nie wiem czy wyjdzie mi wersja oficjalna czy nieoficjalna.

Tosca

nika

Ada

Pan Zagłoba przypatrywał się mlodej parze narzeczonych, ktorym ojcował. Panna była śliczna, a narzeczony Kozacki podpułkownik? Musiała się jakas szlachcianka na jego ojca zapatrzyć. Był chyba najpiękniejszym ze wszystkich mołojców Ukrainy. A iskry pomiedzy młodymi takie, źe mozna byłoby ognia skrzesać. Rad byłby zatańczyć na weselu i basałyki pobawić. Ale kiedy to? Ciotka panny chciała ślubu na wiosnę, aby się pokazać sąsiadom. Uznała, że nie zdarzą z przygotowaniami. A tu dopiero jesień. A zima! To piekna pora roku. Gdyby Bohun postawił się kniahini ta by uległa. Ale on we wszystkim jej ustępował. Może, gdyby młodzi się naradzili? Ale jak? Nigdy nie mieli sposobności zostać sam na sam. Może dać im taką mozliwosc? Jak postanowił tak zrobił.

Szesć dni póżniej Bohun i Helena otrzymali listy, w których pan Zagłoba prosił ich o przysługę i przybycie do jego domu bo niedomagał. Oboje bardzo go kochali więc niezwłocznie przybyli. Byli zaskoczeni, gdy sie spotkali lecz ucieszyli sięjeszcze bardziej. Padli sobie w ramiona. Nagle drzwi otworzyły się i wyszedł pan Zagloba. Odskoczyli od siebie nagle i z niechęcią. Jednak stare oczy szlachcica dopatrzyły się, że kozacki pułkownik , w którego żyłach płynęła krew nie woda przytrzymał kibić narzeczonej dłużej niz wypadało.
- O tu jestescie gołąbeczki. Chodźcie do srodka. Tam wam bedzie cieplej.
Przeszli przez sień i wkroczyli do jadalni, ale starzec popychał ich do kolejnego pomieszczenia, które okazało się pokojem gościnnym.
- Siednijcie sobie tutaj i napijcie się. - wskazał na karafkę z winem.
- Co się stało ociec? - zapytał Bohun.
- Stary już jestem. Ckni mi się samemu....eeeee..... Nie będę kłamał. Nie da się przyspieszyć tego waszego ślubu, hę? Na zimę co?
- Nie. Rada bym była wyjść za Jurka nawet jutro. - Tu Helena chwyciła za dłoń Bohuna, a on ja uścisnął. - Ale ciotuchna uwaza, że nie zdąrzymy. Nie moze się zdecydować co do listy gosci, a co dopiero więcej.
Bohun westchnął.
- To sie jeszcze okaże. - mruknął Zagloba.
- Co waść mówisz? - spytała Helena i zarumieniła się.
- Mówię, że trudno. Ale może jak tu juz jestescie to moze omówicie szczegóły. Rzadko sie widujecie. Warto skorzystać i porozmawiać w spokoju. Może przyjdzie wam do głowy jakiś pomysł, aby ciotkę namówić? Ale najpierw napijemy się. - Zagloba nalał wina do pucharków i wzniósł toast: Wasze zdrowie!
- Dziękujemy. - odpowiedział Bohun i wychylona pucharki. - A co do ślubu...
- ..a mego nie wypijecie?
- Oczywiscie.
Pan Zagłoba napełnił kielichy jeszcze raz i dopilnował, aby wypili wszystko.
W tej chwili do komnaty wyszła służąca i powiedziała:
- Wielmozny pan jest proszony do folwarku.
- Tak? W takim razie pojadę tam natychmiast. - I chrząknął do sluzacej porozumiewawczo.
Młodzi wstali z ławy. Ale stary szlachcic nakazał im siąść z powrotem.
- Zostańcie dzieci i porozmawiajcie sobie.nikt wam tu nie bedzie przeszkadzał. Korzystajcie - Mrugnął porozumiewawczo do Kozaka. I zamknął za soba drzwi. Potarł recę z zadowolenia i rzekł do siebie:
- „Każda dziewka hubka,
Każdy chłop krzesiwo,
Będzie iskier kupka,
Jeno krzeszcie żywo."
Przez chwilę w pokoju panowała cisza. Bohun podniósł do ust reke dziewczyny i ucałował ją.
- Tęskniłem za Tobą.
- Ja też. Cieszę się, że Cię widzę. Nie mogę się doczekać kiedy zostanę Twoja żoną.
- Naprawdę? Nie żal Ci, że nie jestem szlachcicem?
- Nie zwróciłam na to uwagi. Pani pułkownikowa. To brzmi dumnie. A w przyszłości moze zostanę żoną hetmana?
- Wielkie marzenia masz waćpanna. - usmiechnal sie mezczyzna.
- Czemu nie? Jednym z nich byłeś Ty i spełniło się.
Kozak odgarnal wlosy z twarzy dziewczyny, a ona wtuliła sie w jego dłoń.
Spojrzeli sobie w oczy, powoli zbliżył swe twarze do siebie i złączyli sie ustami w pocałunku. Ona zarzuciła mu ręce na szyję, a on objął ją w talii. Bohun zsunął usta na szyję Kniaziówny, a ona nie broniła się. Wręcz przeciwnie, ułatwiała mu do niej dostęp wyciągając ją i rozpinając guziczki sukni. Dziewczyna poczuła jak prawa reka mezczyzny wsuwa sie pod jej suknię. Poczuła dotyk na swej nodze, ktory przesuwał się w górę. Nie mogła złapać oddechu, rozkoszny dreszcz przeszedł przez jej ciało. Cichutko westchnęła, a narzeczony odsunął się.
- Przepraszam zapomniałem się. A mielismy rozmawiać o ślubie.
- Wlasnie to robimy Jurko.
- Zrozum Halszko. To co robimy może zmienic się w coś więcej. A wtedy nie bede się mogl powstrzymać.
- Ale ja nie chcę byś sie powstrzymywał. Nie mogłam się doczekać kiedy zostaniemy sami.
- Nie wiesz o co prosisz.
- Być może, ale moźe mnie w tym uświadomisz?
- Nie bedziesz żałować?
- Wiem, że jestes mezczyzną mojego życia. Nic tego nie zmieni. Fizycznie chcę zostać Twoją żoną teraz, a w oczach Boga zostanę nią pózniej. Kocham Cię.
- Skoro tak... - usmiechnal się Bohun. - ...to nie będę się opierać.
Wział dziewczynę na ręcę i zaniósł do loża i powoli ją na nim położył.
Gdy sam się koło niej położył pod coś zachrzescilo pod poduszką.mbohun zajrzał pod nia i znalazł tam kozacką wiązankę ziół, które miały sprzyjać płodności.
- Sczwany lis. Wiedział o czym bedziemy "rozmawiać". - szepnął jakby do siebie Bohun uśmiechając się pod wąsem.
- Co tam znalazłeś?
- Nic. Tak mi się tylko zdawało kochanie.
- Jurko?
- Słucham?
- Przestań gadać, pocałuj mnie.
Kilka godzin póżniej dwoje kochanków leżeli obok siebie tuląc sie wzajemnie. Bohun pocałował dziewczynę w głowę.
- Nie żałujesz, że straciłaś cnotę?
- Nie uwazam, abym cos straciła. A wręcz przeciwnie. Mam nadzieję, że mi cos przybyło. - I zawstydzona dziewczyna schowała twarz na piersi Bohuna.
- W takim razie trzeba bedzie przyspieszyć ślub.
- Ale jak przekonamy ciotkę?
- Powiem jej, że jesli nie chce organizować chrzcin przed ślubem to musi sie zgodzić. Zresztą poslodzę swoją prośbę mieszkiem złota.
- Jurko, kocham Cię.
- A ja Ciebie najdroższa.

nika

Mości Zagłobo, Bohun nie potrzebuje żadnych ziół na płodność. On jest jednym wielkim chodzącym afrodyzjakiem Wink

No i czymże jest utrata cnoty przed ślubem w obliczu całego życia z cudnookim sokołem... Bosko Ado!!!

Ada