www.domogarov.unl.pl - FORUM

Tosca

Właśnie trafił w moje ręce najnowszy ( 52 z kolei tom z serii Arcydzieła Literatury Rosyjskiej). Jest to powieść Mikołaja Kostomarowa Kudejar
Książka zdecydowanie w moim guście ponieważ:

"Mikołaj Kostomarow, jeden z najwybitniejszych rosyjskich historyków XIX wieku, zasłynął nie tylko swoimi pracami naukowymi poświęconymi zwłaszcza dziejom Ukrainy, ale także jako znakomity powieściopisarz historyczny uważany za rosyjskiego Waltera Scotta. W[b] Kudejarze Kostomarow przenosi nas do XVI- wiecznej Rosji, w czasy panowania Iwana Groźnego. Car przy pomocy krwawych opryczników w sposób bezwzględny terroryzuje całe społeczeństwo. Niespodziewanie jego przeciwnikiem staje się ludowy bohater Kudejar, którego jednak z szalonym carem wiążą tajemnicze nici pokrewieństwa...

Czyżby na horyzoncie pojawił się godny rywal dla cudownie idealnego Nikity Romanowicza Srebrnego <3? Czas pokaże. Very Happy

Ada

Oprycznina mniej mnie interesuje, chociaż ,,Książę Srebrny" to interesująca książka. Ale jak przeczytasz i Twoja recenzja bedzie pozytywna to wezmę się za tą książkę jak skończę czytac 8 tom ,,obcej" i ,,SS-GB".

Tosca

Ada

Tak zachwalalaś książkę Tołstoja, że zaciekawiło mnie to, aby porównać ja z ,,Ogniem i mieczem".
Rzeczywiście widzę podobieństwa w obu książkach dotyczące przeciwników lub sytuacji. Albo szukam dziury w całym. Very Happy

Przydałoby się, zeby Diana Gabaldon skończyła w końcu tą serię. Trzeba wiedzieć kiedy ze sceny zejść. Te 10 tomów to już za duzo. Jestem ciekawa zakończenia, a w dalszych tomach Jamie i Claire i tak przejazuja palmę pierwszeństwa z powodu wieku innym bohaterom. Dodatkowo Gabaldon napisała inna serię o bohaterze, ktory jest związany z Fraserami. Ale to już mnie nie interesuje.

Tosca

Tosca

Tosca

Zaczęłam czytać Kudejara. Już na początku poznajemy księcia ( kniazia) Dymitra Iwanowicza Wiśniowieckiego ( tak, tak), który przybywa do Moskwy w asyście Kozaków ( wreszcie jakiś Wiśniowiecki, który nie uważa, że miejsce Kozaka jest na palu. To już postęp.), aby wstąpić na służbę do cara. Zobaczymy co dalej...

Ada

Piszę sie na to, jak skończysz czytać.
Jestem ciekawa czy pochwalisz książkę czy nie.
,,książę srebrny" mi się spodobał chociaż nie tak jak Tobie.
Moze i mnie ta książka wciągnie.

Tosca

Widać, że w tej powieści ważni będą Kozacy, a jeden z nich odegra szczególną rolę. Tytuły poszczególnych rozdziałów też brzmią intrygująco...
O tak " Księcia Srebrnego" wprost uwielbiam, bo Tołstoj pokazał nam jak mogłoby inaczej potoczyć się Ogniem i mieczem. A Nikita dostał wszystko, czego brakuje Janowi.

Tosca

Powiem Wam, że książka jest dla mnie rewelacyjna, ale obawiam się, że tym razem wybór ulubionego bohatera nie będzie dla mnie aż tak oczywisty jak w "Księciu Srebrnym". W tej chwili zaintrygowali mnie dwaj: tytułowy Kudejar ( zdradzę, że to określenie jest przydomkiem głównego bohatera) oraz książę Dymitr Iwanowicz Wiśniowiecki, który tak bezgranicznie ufa swoim przybocznym Kozakom, że dałby się za nich pokroić. Kiedy Iwan Groźny powątpiewa w ich zdolności bojowe, książę poprosił o zorganizowanie zawodów łuczniczych, aby Kozacy mogli się wykazać, a "jeśli który z nich chybi dam sobie sam w łeb strzelić." Książę, przynajmniej jak dotąd, bardzo przypomina Nikitę <3. Jest skromny, uczciwy, prawdomówny i wpatrzony w cara jak w obraz. Oby mnie nie rozczarował.
Ale jeszcze ciekawsze są losy tytułowego Kudejara. Tatarzy zamordowali mu rodziców, a jego samego porwali, gdy był malutki ( traktowali go okrutnie, jak niewolnika). Kiedy Kudejar miał 10-11 lat z rąk Tatarów odbili go Kozacy, a pewien stary Tatar przyznał się, że chłopiec był prawosławnej wiary ( dowodem na to jest złoty chrzcielny krzyżyk, który chłopiec miał na szyi, gdy go porwano. Jedenastoletniego Kudejara przyjął do swej rodziny Kozak Tiszenko, który dał chłopcu swoje nazwisko, a później [b]wydał za Kudejara swoją córkę. A młodzi byli ze sobą bardzo szczęśliwi.[/b] Jak widać tylko dla Sienkiewicza niepojęte jest,aby dwoje ludzi, znających się od lat i wychowujących wspólnie się pokochało. Kostomarow ma u mnie za to duży +. Jednak szczęście młodych trwało zaledwie 4 lata. Kiedy Kudejar był na wojnie, Tatarzy napadli na jego dom, porwali mu żonę i sprzedali ją na targu jako niewolnicę. Od tego czasu Kudejar znienawidził Tatarów całkowicie, poprzysiągł im zemstę i mordował przy każdej okazji. A wiecie, co jest najlepsze? To, że gdy sam car zezwolił Kudejarowi na powtórny ożenek, od porwania żony Kudejara minęło już 6 lat, Kozak odrzekł:" Tego nie zrobię, jeśli Bóg tak chce pozostanę wdowcem." Iwana Groźnego interesowało tylko czy była ładna- idiota). Na to Kudejar: " mnie się podobała i byliśmy szczęśliwi." Kudejar ma za to u mnie ogromnego plusa, bo obawiam się, że rzadko którego mężczyznę stać by było na taką wierność i lojalność wobec żony. Mam nadzieję, że Kudejar ją jednak odnajdzie całą i zdrową...
W powieści spotykamy również starego znajomego Afońkę Wiaziemskiego więc może i mój Nikita<3 się pojawi...

Ada

Przez Ciebie przepadnę Smile

Tosca

Ada

Tosca

Ada

Nowel nigdy nie lubiłam, żadnych. Z Sienkiwicza nie mogłam przebrnąć przez ,,Rodzinę Połanieckich". Jest ktoś gorszy od Heleny. To Marynia.
,,Ogniem i mieczem" obejrzałam w szkole. Tak się zachwyciłam, ze w wakacje prżeczytalam cała Trylogię, ,,Krzyżaków" i ,,quo vadis".
Zaraz szukam ,,Kuderaja" jak sie nie wezmę za czytanie dzisiaj to moze jutro.