www.domogarov.unl.pl - FORUM

nika

Jakby Ci to...zupełnie nie zgadzam się z tym, co napisałaś.

Zdecydowanie wolę iść obok kogoś niż na czyichś plecach.

Co do artykułów, napisałaś, że to fikcja. Więc po co powielać??

Nie wiem też, o co Ci chodzi z tym wiecznym przepraszaniem...

Niektórzy są lub bywają atencjuszami i lecą ze wszystkim do gazet, tv, radia, neta... Niepotrzebne skreślić

Co do przeszłości, to ktoś mądry kiedyś powiedział: nie oglądaj się za siebie, bo dogonią cię wspomnienia...

Zofia Opałka

nika: ... iść obok kogoś... trudne zadanie. Trzeba starannie wybrać, obok kogo się idzie - mam ograniczenia i potencjał, możliwości, osoba obok - też, ale inne od moich.
już nie wpisuję banału, że albo będziemy na sobie polegać, albo - nie; obie możliwości mają konsekwencje.

- fikcja może być atrakcyjna, zajmująca - można się w nią wtopić, co może dać odskocznię, może nawet dobrą dla mnie? zależy kto z czego co wykuje. dobro w wypowiedzi rozumiem jako dążenie do pełni.

- staram się być grzeczna - weszłam na forum, przekroczyłam granice cudzej prywatności, więc za to przeprosiłam - dziękuję też, nika, że wykazałaś mi, że te granice przekroczyłam.

- jesteśmy w necie - atencjusz - trafnie ukute określenie - ale będąc w necie każdy ryzykuje, że stanie się i cytowany i określany, często według odczuć, często naszych, że nietrafnie, z ujmą.

- ktoś mądrzejszy powiedział, że bez historii jesteśmy pyłkiem na wietrze - to nasze życia, nasze historie, które doprowadziły nas i zależnych od nas do obecnego punktu.

- teraz nikt nie może mnie skrzywdzić... myślę, że może, tylko tego nie robi. ... raczej podaje mi teraz rękę, by mnie pociągnąć w kierunku spokoju i poznania miłości, prawdziwej, która polega na tym, że gdy można, jest to możliwe, wraca się po tych, na których nam zależy - na ogół bliźnich.

nika

Ada

Zofia Opałka

ciekawe, czy któregoś z atencjuszy zainteresuje moja wypowiedź:

staram się ogarnąć gospodarstwo domowe, ale ciągle napotykam bariery - dla mnie w tym momencie nie do pokonania;

partnerstwo rozumiem jako podział obowiązków, taki, że każdy z partnerów wykonuje dla niego mniej obciążające - poza tym, jak się jest we własnym domu, i jest się dojrzałym, wykonuje się to, co się chce; a obowiązki się ustala, rodzaj i częstotliwość ich powielania.

wyobrażam też sobie, że partner na spotkania, niekoniecznie wykłady, chodzi razem ze mną... bo ja na spotkaniach, na które chodzę sama, czuję się niepewnie.

ciekawe, czy ta moja wypowiedź trafi do mediów?

bo zdaje się te wypowiedzi, na przykład, o pięknie zewnętrznym pana Aleksandra do mediów trafiają?

Ada

Mam sentyment do Aleksandra. Zawsze będę do niego wzdychać jako Bohuna. Podziwiam jako artystę. Ale jako człowiek wiele razy pokazał się że złej strony. Jako alkoholik, przemocowiec, czy szantażysta. On umie pięknie mówić. I przedstawiać świat kolorowo. Ale w życiu robi co innego.

Zofia Opałka

Ada - różne lub przeróżne rzeczy w życiu się robi - pamiętaj, że pan Aleksander jest osobą... znaną, jako taki skupia przy sobie najróżniejsze persony, które chcą mieć wpływ na Jego działania i na Niego - przypuszczam, że stąd te, według mnie, nie dosyć że przesadzone, to jeszcze mocno przesadzone opinie, które tworzą "legendy".
Ja robię dokładnie, co chcę, nie zmuszam siebie do robienia czegoś, na co nie mam ochoty. To moja prywatna Wolność.
Myślę, że jeżeli pan Aleksander zechce się z kimkolwiek związać na stałe - zrobi to dobrowolnie, w swojej Wolności, czyli nie dlatego, że musi mieć "koło ratunkowe", ale dlatego, że na tyle dojrzał, by wnieść w życie swojej wybranki Dobro.

nika

Że tak się wtrącę..."wnieść dobro"? Serio? Ile to DOBRO potrwa? Dopóki znów nie zachla i nie podniesie na nią ręki? Tacy ludzie się nie zmieniają, uderzył raz, uderzy i drugi. I nie dlatego, że otaczają go źli ludzie. Uderzy, bo nie szanuje drugiego człowieka, bo nie umie inaczej, bo jest słaby... Jako fanka cytatów polecę kolejnym "Mój mąż uderzył mnie 2 razy: pierwszy i ostatni. I to był koniec naszego małżeństwa".

Zofia Opałka

nie wierzę, że pan Aleksander jest alkoholikiem, pijakiem, moczymordą, ochlajusem - a jak raz komuś przyłożył, to pewnie ten ktoś sobie na to zasłużył.
... jako że mam problemy z prowadzeniem domu, to, jako marna gospodyni pewnie też bym sobie zasłużyła... dlatego ja nie podnoszę oczu na przemocowców... chociaż, mąż, który potrafi nieźle przyłożyć agresorowi/ agresorom- to pożądane Dobro...
och, nika, rozmarzyłam się... więc wracam do rzeczywistości: nie wierzę w "czarną legendę" pana Aleksandra.

nika

Pamiętam z dzieciństwa spot o przemocy domowej, gdzie hasłem było "bo zupa była za słona". Czyli idąc Twoim tokiem myślenia, skoro facet bije kobietę, to pewnie zasłużyła... Jestem, jak Dumbledore z Harry'ego Pottera, bo mam cytat na każdą okazję (ironia, bo Dropsa to ja akurat nie lubię), a ktoś mądry kiedyś powiedział: kobieta cię urodziła i nie masz prawa żadnej uderzyć.

Czy chciałabym, żeby jakiś facet mnie bronił? Nie, wolałabym obronić się sama, ja w ogóle nie lubię być w żadnej kwestii od kogoś zależna.

Zofia Opałka

... fizycznie jestem słaba - wolę, żeby mężczyzna był moim dopełnieniem...
... a jeżeli natrętnym agresorem jest silna kobieta - w tym przypadku nie rozgraniczam płci...
... bo zupa była za słona? - nie pasuje mi do pana Aleksandra...

Ada

nika

Zofia Opałka

... dobrze mi z moim "wymyślonym" obrazem pana Aleksandra - papier "przyjmie" wszystko, lub prawie wszystko - a "łży" prasa ma to do siebie, że gdy może - dokopie.
... a tak naprawdę, to życie nakłada obowiązki: jeść trzeba, spać trzeba, ubierać się trzeba - dzieci wspierać też trzeba, i psychicznie, i, czasami - materialnie, czyli zarabiać trzeba.
... a jak ma się stałego partnera, to człowiekowi i lżej, i raźniej.
... stały partner to ktoś, komu dobrowolnie za dużej krzywdy się nie robi, nie wynika to z osobistej kultury, tylko z troski o tegoż partnera.
... obezwładnić agresora... Ada, miałaś kiedyś do czynienia z kobiecą furią? lub skanalizowaną na sobie agresją? przeróżnymi manipulacjami, by Tobą powodować? ... po prostu czasami trzeba przyłożyć, mocno, bo inne wyjścia krzywdzą, albo nas, albo naszych bliźnich...

Politania