www.domogarov.unl.pl - FORUM

Scarlett

Bo to brak kobiecej ręki się kłania... żona by go nawet do śmietnika w tym nie wypusciła, a gdyby zaprosił mnie jako osobe towarzyszącą na jakąś impreze i ubrałby sie tak, jak z tamtą modelką, to uciekłabym na drugi koniec ogrodu i udawała, ze go nie znam...
wisiorki bym ostatecznie darowała, ale tez musiałby zmodyfikowac je na bardziej stylowe Smile

panna anna

o to to... I nie że my to złośliwie mówimy. Z miłości...

Scarlett

No pewnie, że z miłości! Chcemy, żeby mu jak najlepiej było, inaczej by nas to w ogóle nie obeszło... i mi osobiście brakuje tych jego pięknych, gęstych fal z "Na koniec świata", jak pare razy juz pisałam - idealnych by włozyc w nie palce... po zakupach w sklepie z garniturami kupię mu odżywkę do włosów za własne pieniądze, bylebym tylko mogla cieszyc sie efektem Wink

panna anna

Osobiście wolą krótkie włosy. Ale na odżywkę się dorzucę. Ba nawet maskę regenerującą mu sprezentuję.

igraine

Hmm, poprawcie mnie jeżeli się mylę, ale to chyba Sasza mówił w "Spowiedzi samotnego mężczyzny", że chciałby spotkać kobietę, która przyjmie go takiego jakim jest, a nie takim jakiego sobie wyobraża i pokocha bezinteresownie.

panna anna

Scarlett

Och, igraine... musiałaś przypomnieć, kiedy akurat we śnie mam ochotę go wykorzystać, a w realu kochać jak najbardziej bezinteresownie, ale troszeczkę pozmieniać? Wink

Cóż, jakkolwiek gorąco i szczerze Saszy takiej kobiety życzę, nigdy nie twierdziłam, że nią jestem Wink

Może kochałabym i bezinteresownie, ale cóż poradzę, że tak cudownie wygląda w garniturze i chciałabym częściej cieszyć oczy...? Jestem tylko kobietą... Wink

Zresztą Sasza też na pewno miałby jakieś preferencje co do moich strojów, np. nie chciałby, żebym nosiła worek na ziemniaki Wink

A poważnie, pamietam to i bardzo mnie wzruszyło, ze mimo wszystkiego, co przeszedł, wciąż wierzy w miłość, ale pomyslałam, ze bedzie mu ciezko, bo chce bardzo mało ale i bardzo wiele, i nie każdemu to jest dane...

igraine

No, doooobra. Przyjmuję Wasze pokrętne argumenty. Mam tylko pytanie czy kiedy wymienicie mu już całą garderobę zabierzecie się za charakter?

panna anna

Analuz

Zgadzam się charakteru nie da się zmienić.

Scarlett

Uchowaj Boże, nie skrzywdziłabym tak Saszy, siebie ani Was nawet gdyby się dało Very Happy

Dla mnie to ten jego charakterek jest tym, co właśnie tak do niego przykuwa, jest takie ludzkie, nawet jesli czasem byłoby z nim ciężko i parę talerzy by poleciało - przecież to z miłości! Wink

panna anna

Talerze jak talerze... Byle nie siekiera Wink

Scarlett

Siekiery bym mu pochowała, dla jego dobra oczywiście Wink

A u mnie klęska urodzaju - dzis miałam sen o Saszy z Saszą, bardzo krótki i bez żadnej akcji, ale całkiem przyjemny Wink

Mianowicie przytulaliśmy sie w jednej z - jak to nazwać, wnęka, łuk? - rzymskiego Koloseum. Co bardzo mi się podobało, bo to moje ulubione miasto Very Happy

panna anna

Fajnie, uwielbiam Włochy. Smile

Scarlett

Ciekawe, czy Sasza był w Rzymie... zabrałabym go Smile

Jeszcze co do ciuchów - to ja naprawdę nie jestem brutalna i nie lubię rozwiązań siłowych, więc bym się bardziej po kobiecemu do tego zabrała Wink

Po prostu wzdychałabym, komplementowała i zachwycała sie w rzeczach, ktore mi sie podobają tak zachęcająco, ze w krótkim czasie Sasza uzależniłby sie od mojego podziwu i nie chciałby nic innego nosić, do tego sam by trochę powyrzucał, choćby po to, żeby zrobić miejsce na moje ubrania - w końcu nie chciałby sie chyba za mnie wstydzić, ze mam dwie sukienki na krzyż? Wink