www.domogarov.unl.pl - FORUM

Ada

Esfir napisał:
Wątpię, żeby którykolwiek żywy facet był zazdrosny o fikcyjną postać.

Toscą napisał:
A ja nie, sama widziałam facetów, którzy przy niemal każdej scenie z Bohunem mieli miny pt." dajcie mi kałacha." Evil or Very Mad W dodatku dziwili się, co kobiety widzą w Bohunie: " przecież to prymityw, morderca i gwałciciel, który na pewno by Helenę bił." A wiesz, że takie stereotypowe postrzeganie Bohuna działa na mnie jak muleta na byka.

Popieram zdanie Esfir. Ja jak oglądam jakieś bohaterki, które są przeciwniczkami do serca bohatera mojej ulubienicy to też zgrzytam zębami. Ale nie z czystej nienawiści. To tylko fikcja. A ja ją przeżywam dla emocji i zaraz zapominam. To tylko zabawa.

Tosca

Pamiętam też facetów łypiących spode łba na zdjęcia Aleksandra ( wszystko jedno czy w charakteryzacji, czy bez niej) i dziwiących się, że podoba się kobietom, bo " to przecież typowy Rusek."

Tosca

Caryca24

Włączę się i w kwestii zazdrości zgodzę się z Toscą. Ludzie potrafią być zazdrośni o wszystko, o fikcyjną postać także. Mnie samej zdarzyło się przeżyć scenę zazdrości o Bohuna. I osobą zazdrosną była dama. Tak. Homo sapiens to nieobliczalny gatunek.

Nie sądzę jednak, żeby takie reakcje wynikały tylko z zakompleksienia. Żyjącemu człowiekowi trudno mierzyć się z postacią fikcyjną, bo w głębi serca czuje, że może przegrać. Trudno równać się z marzeniem. Fikcyjny ulubieniec/mąż/kochanek/przyjaciel nigdy nas nie zawiedzie, a każda realna osoba prędzej czy później w jakiś sposób rozczaruje. Poza tym: fikcyjny ulubieniec jest dokładnie taki, jakim chcemy, żeby był. To my go stwarzamy. "I wtedy robak stworzył sobie bóstwo na obraz i na podobieństwo swe" - jak śpiewał B. Okudżawa. A realny człowiek nigdy w 100% nie wpasuje się w nasze oczekiwania. Prosty przykład: fizyczność. Ilekroć najdzie mnie na rysowanie Bohuna w negliżu, przeczesuję Internet, szukając chłopca w jego typie. Aż znajdę zdjęcie, które wpasuje się w moje wyobrażenia. Bo tak naprawdę możemy tylko powiedzieć, że Saszowy Bohun jest wysoki i szczupły, czasem uda się coś podejrzeć pod koszulką. I tyle. Reszta to wyobraźnia. Czasem nawet mam tak, że staram się zrobić takiego, by podobał się i Wam, i mnie. I to już jest kompromis między różnymi wyobrażeniami. A w rzeczywistości jakby było? Bohun zrzuca ciuszki. I nie ma wyboru. Jest pod nimi, co jest. Np. pryszcze na plecach i brudne pięty Very Happy

I jeszcze jedna myśl mnie naszła, gdy czytałam posty Tosci. Rzeczywiście wielu facetów reaguje na Bohuna agresją. Mam sporo kolegów i widziałam to wiele razy. Wydaje mi się, że u części z nich taka reakcja może jednak wynikać z tego - wiem, wywrotowy pogląd - że ten Saszowy Bohun im się najzwyczajniej w świecie podoba! Bo on się podoba wielu panom, nawet tym, którzy by się w życiu do czegoś takiego nie przyznali. Gdyby to było zamknięte miejsce, dałabym konkretny przykład Very Happy

Esfir

Nie spotkałam się z takimi agresywnymi reakcjami czy to ze strony kobiet czy mężczyzn, i współczuję Wam, że spotkałyście takie osoby na swojej drodze. Włos mi się jeży na głowie.

Owszem, masz rację, Caryco, że to ludzie stwarzają i kształtują sobie fikcyjną postać według własnych upodobań. I najczęściej ją idealizują.
Jednakże nie wydaje mi się, żeby w większości przypadków fikcyjny ulubieniec stanowił realne zagrożenie dla żywej osoby. Bardziej groźne zdaje mi się to, że żywy człowiek może przegrać nawet z własnym wyidealizowanym wyobrażeniem w oczach innej osoby (tak bywa np. w trakcie związku, gdy opadną różowe okulary zakochania).
Owszem, każdy żywy człowiek może rozczarować z różnych powodów, jednak ma zalety, których żaden fikcyjny faworyt nikomu nie da - fizyczną bliskość, namacalną obecność. To człowiek z krwi i kości, do którego można się przytulić, pośmiać się z nim czy nawet pokłócić, już nie wspominając o innych bardziej pikantnych rzeczach. Tutaj rzeczywisty partner ma znaczącą przewagę. Wink

Jednak moimi fikcyjnymi ulubieńcami są najczęściej bohaterowie z wadami, o cokolwiek dwuznacznej moralności. Tacy, z którymi na żywo niekoniecznie chciałabym mieć do czynienia. Wink

Ciekawy dysonans między idealizacją a rzeczywistą postacią zachodzi w przypadku Zorro. Wybaczcie, że tu o tym wspominam, ale to akurat świetny przykład. W serialu z 1990-1993 kilkukrotnie był poruszany ten problem, że Victoria zapatrzona w swojego Zorro, po poznaniu jego tożsamości nie zaakceptuje tego, że to Diego był jej ukochanym Lisem.
Owszem, istnieje takie ryzyko, chociaż wg mnie ona cały czas, nie wiedząc o tym, kocha prawdziwego Diego, który wszak ma w sobie wszystkie cechy Zorro, skrzętnie ukrywane w swojej zwykłej postaci. Z tego względu powinno być jej dość łatwo zaakceptować Diego.

Jest to fascynujące, jak wiele może powstać indywidualnych wyobrażeń jednej postaci.
Jaki jest Bohun, każda z nas może wyczytać w książce i zobaczyć w filmie, ale i tak pojawiają się niuanse jego wyobrażeń w zależności od postrzegającej go osoby, widoczne nawet w tutejszych dyskusjach.

Co do Bohuna bez koszulki, gdybym miała go rysować w takiej formie, to po prostu wstawiłabym rzeczywisty tors Saszki, skoro to on grał Jurka. Very Happy

Przykład obnażonej górnej części Saszy można było zobaczyć w Marszu Tureckiego.

Ada

Mogę tylko dodać, źe ja jestem po stronie Esfir. Smile

Mamy 2x2.

Szaleje za bohaterami filmowymi i książkowymi. Nie raz zarywam nocki do czytania i oglądania. Wzdychania i wymyślania alternatyw. Bywa,że nie lubię jakiejś aktorki bo jest za ładna. Wink

Typowo kobiece zachowanie jak zazdrość. Więc czemu mężczyźni by tak nie mieli mieć? Ale wolę relacje prawdziwe.

Caryca24

Ada

Jeśli poczułaś się zaatakowana Caryco to nie to było mija intencja i myślę,że Esfir też. Ale rozumiem Twój punkt widzenia bo ja czytając twojego posta teraz też dostałam jak obuchem w głowę. Zdziwił mnie trochę ten post.
Pokazaliśmy tylko inne punkt widzenia, które popieramy lub nie. Nie raz tutaj tworzyły się grupy za poparciem jakiejś tezy lub przeciw. Czasem darlysmy koty, ale nigdy nie uważałam to za jakieś ataki przeciw komuś. Ja akurat lubię jak ktoś ma inne zdanie.
Sama widzisz,że mu tutaj lubimy wieku bohaterow fikcyjnych. Interesujemy się nimi, zachwycamy, zbieramy materiały. Ja jestem wdzięczna Tobie za Twoje. Sama bym ich nie wyszukala.
Każdy tworzy relacje jakie lubi. A co do relacji międzyludzkich to mnie chodziło,że lepiej byłoby się spotkać z wami na żywo. Chociaż dobrze,że chociaż spotkaliśmy się w internecie.

Esfir

Nie wiem, co Ci odpisać Caryco, bo jestem zaskoczona, że odebrałaś to tak osobiście. Nie rozumiem Twoich zarzutów.
Po pierwsze, jeśli Cię czymkolwiek uraziłam, to przepraszam. Moja wypowiedź była odpowiedzią na Twoje stwierdzenie, że żywemu człowiekowi trudno mierzyć się z fikcyjną postacią, z czym się nie zgadzam i napisałam, dlaczego. Mam prawo do własnej opinii. Tak samo Ada.
Po drugie, to jest zupełnie naturalne zjawisko, że w czasie dyskusji tworzą się się różne grupy w zależności od odmienności poglądów, jedne osoby optują za jedną tezą, inne za drugą. Gdyby nie było odmienności poglądów, nie byłoby dyskusji. Faktem jest, że Ty i Tosca często macie inne zdanie niż Ada i ja, jednak to nie oznacza, że my tutaj na forum jako społeczność jesteśmy podzielone! Gdybyśmy się wszystkie spotkały razem na zlocie, to myślę, że spędziłybyśmy razem wszystkie bardzo miły czas mimo różnicy poglądów. Very Happy

Po trzecie, bardzo Ci dziękuję za wszystkie cudowne materiały, które przesłałaś o Bohunie. Very Happy

Sprawiłaś nam wszystkim olbrzymią radość.
Myślę, że to jest sens bycia na forum tutaj każdej z nas, żeby móc podyskutować, posprzeczać się albo się pozgadzać na temat swoich ulubieńców, po to tutaj jesteśmy, że tak polecę schematem: jedna za wszystkich, wszystkie za jedną. Wink

Dla mnie to też przyjemność móc coś napisać czy narysować dla Was i dla siebie.

Ada

Ktoś ma lub planuje?
[link widoczny dla zalogowanych]

Przyznam,że czekam na promkę.

Esfir

Koncept dobry, ale niestety nie podoba mi się ten rysunek Bohuna. Zupełnie niepodobny.

Ada