www.domogarov.unl.pl - FORUM

Ada

No dobra. Zaryzykuję ja.
Zastanawialiśmy sie z Niką czy nie bedziesz sie pieklić za policzek dla Bohuna.

Tosca

Ada

Bohun zarządził przygotowanie konia do drogi i po skończonych obowiązkach poszedł do swojej kwatery, aby się umyć i przebrać. Zostal zaproszony na kolację do
Rozłogów. Nie wiedział czy bardziej go to denerwuje czy cieszy. Ostatnio zrozumiał, ze czuje cos wiecej do podopiecznej kniahini Kurcewiczowej, ktora traktował jak matkę. Helena go pociągała i wyzwalała w nim dobre cechy, ale i ogromnie denerwowała. Jak mógł zakochać sie w takiej pannicy? Nigdy nie myslal o milosci. Kochał wojnę, szabla była mu partnerką. Jesli juz myslal o ozenku w dalekiej przyszłości to miał na mysli jakaś śliczna i pracowita córkę kogos znacznego ze starszyzny kozackiej. Taką, ktora by go zrozumiała. A nie przemadrzalą szlachciankę, która mu pyskowała. Ale odmówić zaproszeniu nie śmiał. Po pierwsze nie chciał robic przykrości "maty", a po drugie nie mógł sie oprzeć pokusie zobaczenia Kniaziówny.

W tym samym czasie w Rozlogach Helena tez nie mogła znależć sobie miejsca. Stęskniła się za Jurijem, ale nie chciała sie do tego przyznać. Denerwowało ją to, że nie zainteresowała się jakimś szlachcicem tylko jej serce podbił dumny Kozak. Nie da mu tej satysfakcji i nie pokaże nic po sobie. Nigdy. Wiele kobiet się za nim ogląda, ona nie bedzie jedną z nich.

Kolacja była już gotowa. Wszyscy czekali juz tylko na Bohuna. Jednak on się spóźniał. Helena martwiła się, że coś mu się stało. Nie dała nic po sobie poznać więc, aby sie uspokoic postanowiła sie przejść bo nie mogła usiedzieć na miejscu. Letni wieczór sprzyjał spacerom. Ciotka pozwoliła jej wyjsć pod warunkiem, ze nie oddali się zbytnio. Po paru chwilach zza zakrętu usłyszała rżenie konia. Wystraszyła się i chciala zawrócić, ale rozpoznała jeźdźca. To był Bohun, a w ręku trzymał ogromny bukiet polnych kwiatów. Doznała ulgi, ze nic mu się nie stało, ale zaraz się zdenerwowała. Wszyscy na niego czekają, a on sobie spokojnie kłusuje.
Gdy Kozak rozpoznał dziewczynę pośpieszył konia i zeskoczył z niego tuż obok niej.
- Witaj Kniaziówno.
- Witam waszmośc. Widzę, że pilno Ci do nas. - rzekła nadąsana.
- A gdzie by mnie było pilno jak nie do was? Toć jestescie moja rodziną.
- Spóźniłeś sie waćpan. Wszyscy na Ciebie czekają. Czyżby Twoje wielbicielki Cię zatrzymały?
- Mylisz się waćpanno. Zbierałem kwiaty dla Ciebie. Proszę..
- Dziękuję. - powiedziała Helena. Gdy je odebrała powąchała je i przytuliła do twarzy.
- Ale to było niepotrzebne.
- Chciałem być miły, ale jesli szlachciance nie odpowiadają kwiaty od Kozaka to oddaj.
- Cco???
- Oddaj jesli nimi gardzisz. Może doceni je inna panna.
- Mam Ci je oddać? A proszę? Masz waszmosc. Zabierz je sobie.
Po czym Helena poczęła chłostać Bohuna bukietem kwiatów. Kozak odganiał sie od niej i zaczal się śmiać.
- A co zazdrosna jesteś?
- Ja zazdrosna? O byle Kozaka? Jak śmiałeś nawet o tym pomysleć? Nie dla psa kielbasa.
Żartobliwy nastroj Bohun ustąpił złości. Wyrwał dziewczynie bukiet, chwycił za ręcę i zamknął w mocnym uścisku.
- Hej ty panno wielmozna. Tobie milosc kozacka obraza i gniew. A kto Ty taka, że ja dla Ciebie chłop? Jestem pułkownikiem. Pode mną jest wiecej żołnierzy niż pod kniaziem Jaremą. -krzyknął.
- Puść mnie waść. Ależ masz maniery. Wyniesione niczym ze stodoły.
- Na pewno lepsze od Ciebie. Ja wychowałem się wsrod Dzikich Pół, a jednak obchodzę sie z Toba jak sie godzi, jak z królewną. Bo inaczej to ja bym
Cię nahajem po białych plecach rozumu nauczył. A Ty? Wychowana bez trosk i w bezpiecznym domu? Pierwsza lepsza chłopka ma milsze usposobienie.
- Prostaku. Ty i te Twoje kozackie amory.
- W takim razie służę waćpannie po kozacku.
Po czym Bohun wpil się w usta Heleny. Na poczatku sie odpychała od mezczyzny, ale powoli sie uspokajała. Helena zarzuciła mu ręce na szyję i odpowiedziała na pocalunek. Lecz po chwili przyszło otrzeźwienie. Wyrwała się z uścisku mezczyzny. Zawstydzona, że jej uczucia mogły zostac ujawnione odwróciła się i puściła biegiem w stronę domu zostawiajac Bohuna na scieżce.

nika

Ja rozumiem w krzaki z Bohunem, ale tak go habaziami tłuc... Wink

Oooo, znów widzę moje ukochane cytaty Very Happy

Poniższe mnie rozwaliło Laughing

Ada

Niko. Spoliczkować go już nie mogłam. Helena miała go tłuc pięściami w pierś, ale pomyslalam, ze zniszczenie Bukietu na Bohunie bedzie śmieszniejsze.
Potem myslalam, zeby on jej natrzaskal po tyłku reka, oczywiscie delikatnie,ale pocalunek wygrał.

nika

Ada

nika

Tosca

nika

Tosca

nika

Tosca

Obawiam się, że kiedy powstanie wątek o tej książce to będziesz musiała często tam zaglądać i robić porządek, bo jak znam życie to Adę i mnie znowu poniesie dyskusja więc szykuj Twój ulubiony gadżet. Wink

Ada

nika