www.domogarov.unl.pl - FORUM

Esfir

Tak, ta charakteryzacja Duncanowi wyjątkowo służy. Bardzo naturalnie wygląda. Smile

Świetnie mu w czarnych/ciemnobrązowych włosach. Obiektywnie patrząc na całokształt to bardzo przystojny mężczyzna, ale jego twarz jest dość specyficzna. Wydaje mi się, że kluczem do jego szarmanckiego i seksownego wyglądu są eleganckie wąsy. Bez zarostu wygląda gorzej, aczkolwiek sporo zależy od ujęcia. Na jednych wygląda dobrze, na innych nie bardzo.
Wg mnie on jest szatynem, na fotkach w "normalnej wersji" ma jasnobrązowe względnie brązowe włosy.
Gdy grał Errola Flynna, Duncan miał chyba swój własny kolor włosów i właśnie wąsy, wyglądał obłędnie! Lepiej niż sam Flynn! Smile

nika

To może ja...totalnie oderwana od rzeczywistości, ale spróbuję coś nasmarować. Może któraś już o tym pisała, ale...

Jakieś 2 miesiące temu postanowiłam obejrzeć "Bridget Jones". Nie wiem, co mnie podkusiło, bo przecież nie lubię komedii romantycznych. Przypuszczam, że to wina leków, bo akurat siedziałam na L4 z anginą. 1 i 2 część d*py, ani niczego innego mi nie urwały (choć Mark Darcy to słodziak), ale postanowiłam obejrzeć i 3. Każdy zasługuje na 2 szansę. No i bach, ta o dziwo mi się bardzo podobała (nie tylko dlatego, że Mark Darcy to słodziak).

Ostatnio zafiksowałam się na punkcie...Harry'ego Pottera. Spędzam z nim każdy weekend, a w tygodniu zamęczam biedną Ptaszynę pytaniami.

P.S. niestety ani Darcy, ani mój ulubiony profesor Snape nie trafią do haremu Laughing

Także tego...polecam Wink

(i filmy i kolejnych panów do haremu Wink

)

Esfir

Niko, skoro ani Darcy ani Snape nie trafili do Twojego haremu, to który bohater z tych książek/filmów? Wink

Żaden?
W moim haremiku od dawna siedzą Remus Lupin (tylko książkowy!) i Lucjusz Malfoy (z obu wersji). Snape oczywiście też!
Miło wspominam czas z lat ok. 2006-2007, kiedy to był boom na fanfiki o HP na forum Mirriel, ileż tam cudowności do czytania było! Very Happy

Typowych komedii romantycznych nie znoszę i unikam, jeśli mogę. Kiedyś zdarzało mi się oglądać.
Książki o Bridget czytałam i jeden film widziałam jakieś 20 lat temu. Wtedy książka mi się dość podobała, film średnio. Niestety nie lubię ani Hugha Granta ani Colina Firtha, a tym bardziej Renee Zellweger. Wink

nika

Esfir

Dobrze, że nadrabiasz HP teraz, lepiej późno niż wcale. Smile

Faktycznie, w bibliotece tego chyba dostać nie było można, udało mi się pożyczyć dwa pierwsze tomy HP od koleżanki. Był to jakoś rok 2001.
Dużą zaletą HP są urocze nazwy zaklęć, koncept Hogwartu oraz inteligentny humor (to głównie dzięki Snape'owi, Dumblowi i McGonagall). Natomiast fabularnie mogłoby być lepiej.
Moje ulubione tomy to Więzień Azkabanu i Zakon Feniksa oraz wybrane fragmenty Księcia Półkrwi (nietrudno zgadnąć które Wink

).
Niestety w filmach zupełnie nie oddano klimatu tych tomów. Najlepszym filmem jest Komnata Tajemnic wg mnie, najbardziej książkowym.

Z klejnotów Naczelnego Nietoperza Hogwartu: "Och, wspaniale, Potter. Tak, to miłe, że nauczyłeś się czegoś przez prawie sześć lat. DUCHY Są PRZEZROCZYSTE." Twisted Evil

Skoro już wspominamy, za dzieciaka oglądałam też telenowele latynoamerykańskie, ale wstyd. Głównie pamiętam "Marię z przedmieścia" i "Gorzkie dziedzictwo". Very Happy

W tym ostatnim był taki klimatyczny "zły" - Don Pio. Miał taką bajerancką laskę, a przy tym dużo charyzmy. Ale paskudnik straszny. Zaś zakończenie to rodem ze Star Warsów, już wtedy się uśmiałam z tego kiczu. Very Happy

Natomiast nie mogę sobie wybaczyć, że wtedy przegapiłam "Zorro" z Duncanem. Nie wiem, jak to możliwe. Takie szmiry widziałam, a tej perły (przez duże P) nie?

nika

Ja jestem na półmetku HP. Czekam na wątek Snape'a i Lily... Nie lubię oglądać filmu, gdy przeczytałam książkę i odwrotnie, więc chyba pozostanę przy wersji filmowej. Strasznie mi się w HP podoba dubbing pana Benoita. Widziałam nawet mem o GPS-ie mówiącym głosem Snape'a Laughing

Oooooo, tak!!!! Telenowele latino to było coś Very Happy

Ja "zaczęłam" przygodę od "Zbuntowanego anioła". Wiem, że teraz leci w tv, ale odcinki są tak dziwnie pomontowane, że nawet, gdybym mogła, to nie obejrzę (po 5 min filmu lecą napisy końcowe, by po chwili odcinek leciał dalej, no i co chwilę wstawki 'muñeca brava').

Tosca

Ja Snapa nie ciepię. Jest dla mnie kwintesencją nauczycieli, którzy NIGDY nie powinni trafić do tego zawodu, bo się kompletnie nie nadają ponieważ:
-są zakompleksionymi miernotami, które kochają się znęcać nad słabszymi od siebie,
- nie potrafią zostawić własnych problemów przed drzwiami klasy: Snape dostał "kosza" od Lilly, a bufonowaty James i jego kumple się nad nim znęcali więc teraz mści się na Harrym, jakby to była wina Harry'ego, że jego ojciec był zadufanym w sobie dupkiem.
- są święcie przekonani, że ich przedmiot jest najważniejszy, a jeśli uczeń czegoś nie rozumie to znaczy, że jest debilem ( jestem pewna, że gdyby eliksirów od początku uczył prof. Slughorn to nawet Nevillle nie miałby problemów z tym przedmiotem, przecież Neville ma problemy na eliksirach przede wszystkim dlatego, że się Snapa okropnie boi, a do tego dochodzą jeszcze horrendalne wymagania stawiane Nevillowi przez jego babcię.

Na szczęście- w moim przypadku- takich nauczycieli była zdecydowana mniejszość, za to spotkałam dość sporo odpowiedników Minerwy McGonagall, czy Remusa Lupina ( jako nauczyciel wspaniały, jako człowiek już nie do końca), którym do dziś jestem wdzięczna i ich podziwiam.

nika

Tosco, nie zawsze w życiu jest różowo. Ja całe życie męczyłam się z matematyką. Dzisiaj najmilej z nauczycieli wspominam panią od matmy z technikum, gdzie kompletnie nie mogłam skumać trygonometrii (i dalej nie kumam), a ona pod tablicą zawsze potrafiła doprowadzić człowieka do łez...ze śmiechu, choć była najbardziej wymagająca z całej szkoły.

Wracając do tematu, to nie mogę się doczekać słynnego "always"... *_____*

Esfir

Nawet nie wiem, co mam Ci na takie dictum odpowiedzieć Tosco.
Owszem, Snape miał problemy emocjonalne oparte na negatywnych przeżyciach z przeszłości, co odbijał sobie na uczniach. To jego zachowanie było złe.
Oby było najmniej takich nauczycieli.
Jednak nie mogę się zgodzić z Twoim stwierdzeniem, że to miernota. Przecież Snape pod kątem umiejętności to jeden z najlepszych czarodziejów! Nie wiem nawet, czy nie był na równi z Voldemortem, Grindelwaldem i Dumblerdore'm. Potrafił również stworzyć własne zaklęcia.
Samo to, że Dumbledore powierzył mu tak ważną misję świadczy o jego wysokich kwalifikacjach.
Ponadto Snape nie był w głębi duszy złym człowiekiem. Gdyby Lily wybrała go zamiast Jamesa, jego życie na pewno potoczyłoby się inaczej.
Szanuję go za to, że przez wiele lat był w stanie grać na dwa fronty. A właściwie trzy. Wink

A do tego potrzebny był ponadprzecietny intelekt i silna konstrukcja psychiczna.
Cały czas służył dobrej sprawie.
Cieszył się zaufaniem Dumbledore'a, a to znaczy bardzo wiele.
Nadto dla mnie jest to świetnie wykreowana postać, dodająca kolorytu swoim ciętym językiem. A jak dobrze wiesz, lubię takich bohaterów. Razz

Jeśli miałabym wskazać, kogo nie znoszę w HP, byłby to James Potter (tak, tu masz moje poparcie Tosco Wink

), Dursleyowie, Glizdogon, Bellatrix. Paru innych by się też znalazło.
Za samym Harry'm też nie przepadałam.

Tosca

Cóż z tego, że Snape ma ogromną wiedzę w dziedzinie eliksirów, skoro nie potrafi przekazać jej uczniom, a dodatkowo wprowadza na swoich lekcjach nerwową i stresującą atmosferę,która wcale nie sprzyja przyswajaniu wiedzy ( takich nauczycieli też spotkałam w swoim życiu) i najczęściej łączyło się to z tym, co opisałam w poprzednim poście ( trzecia pauza).

Wybryki Huncwotów to fraszka. Mnie Lupin podpadł najbardziej wtedy, gdy chciał porzucić ciężarną żonę, bo bał się, że dziecko będzie wilkołakiem jak on. Dla mnie to było zwykłe tchórzostwo. Z tym, że dziecko może urodzić się chore lub niepełnosprawne trzeba się liczyć zawsze i trzeba brać to pod uwagę, decydując się na założenie rodziny, tym bardziej, że Lupin wiedział na co jest chory. Dobrze się stało, że Lupin w końcu się opamiętał.

A skoro już przy tym jesteśmy to zawsze mnie zastanawiało jak Lupin zamierzał towarzyszyć Harry'emu i reszcie w wyprawie po horkruxy, skoro raz w miesiącu zamieniał się w śmiertelnie groźną bestię, przecież żadne z " wielkiej trójki" nie było animagiem zdolnym kontrolować wilkołaka, a nie sądzę by mógł tu pomóc eliksir tojadowy ( nawet jeśli założymy, że Hermiona potrafiłaby go przygotować to składniki potrzebne do jego przyrządzenia na pewno nie były łatwo dostępne). Uważam, że tutaj Rowling "popłynęła", najprawdopodobniej chcąc ukazać Snapa jako geniusza eliksirów.
A jeśli idzie o Dumbledore'a to on był okropnie naiwny. Nie mogę pojąć jak mógł zatrudnić takich beznadziejnych nauczycieli jak Quirrell, albo narcyz Lockhart.

nika

Tosca

Zawsze dziwiłam się, że Lilliy wybrała Jamesa. Dla mnie on jest okropny: zadufany w sobie nadęty bubek poniewierający tymi, których uważa za gorszych od siebie, wielki gwiazdor Quidditcha, bogaty z domu czarodziej czystej krwi, do tego rozpieszczony jedynak, więc mu woda sodowa uderzyła do głowy. Rolling Eyes

Nie cierpię takich ludzi i nie wiem, co Lilly w nim widziała. A Snape rzeczywiście trochę przypomina Bohuna, choć -według mnie- bardziej Afońkę ( oprycznicy wiele się nie różnili od Śmierciożerców). U Snapa nie podoba mi się i to, że zwyzywał Lilly od "szlam", podczas gdy ona go broniła przed Jamesem i jego kolesiami.

Esfir

Akurat udział Lupina w wyprawie po horkruksy jestem w stanie sobie wyobrazić. Eliksir tojadowy wg mnie załatwiłby sprawę. Hermiona była zdolna, na pewno umiałaby takie coś uwarzyć i w większej ilości na zapas.

Nie oceniałabym Lupina tak ostro. On długo był kawalerem, z uwagi na wilkołactwo od początku nie chciał się związać z Tonks, ponieważ nie chciał jej przypadkiem skrzywdzić i ewentualnie przyszłego dziecka. A że miał chwilę słabości? To ludzkie. Koniec końców przezwyciężył ją i przecież zostali razem.

Wiedza Snape'a w zakresie eliksirów przydała się w innych sytuacjach, wcale nie musiała być ograniczona do przekazywania jej uczniom. Może nie umiał jej przekazać, ale znakomicie ją wykorzystywał dla dobra innych (Lupin, Dumbledore itp.)

Bardziej widzę podobieństwo Snape'a do Bohuna niż Afońki. Przynależność do "sił zła" nie jest wg mnie tutaj wyznacznikiem. Bowiem Afońka był oprycznikiem z własnej woli, podczas gdy Snape przystał do Śmierciożerców jako agent Dumbledore'a.

Tosca

Ada

Ja się jakoś nigdy nie interesowałam HP. Ale pamiętam ten boom na książki i cieszyłam się,że moi rówieśnicy coś czytają. Może kiedyś dojrzeje do tych książek?