www.domogarov.unl.pl - FORUM

Ada

Jaka miła niespodzianka Carmen.
A ja się mialam pytać czy któraś juz zaczela pisać. Ja dopiero sie wezmę w weekend,ale pomysł już mam.

Swietnie polaczylaś tematy. Jak ja tesknilam za Twoją stylistyką.
Może Bohunowi by dopisało szczescie w powiesci, gdyby przemyślał sprawę? Może Helena rodziny nie kochała, ale mimo to nie zaslugiwali na mord. I nawet ona taka głupia wiedziała, że Bohun przesadził. Nie wiem czy po tylu przelanej krwi dałoby się coś posklejać. Zawsze by to było miedzy nimi. Wtedy to dopiero krew padła miedzy nimi prawdziwa.
Ach. I dodam jeszcze jak wy wszystkie lubicie Jaremę gnębić.

Tosca

Ada

Skrzetuski źle zrobił i Bohun źle zrobił. Mogli się ugadać na stronie, ale woleli nie myśleć i wierzyli, że sie jakos rozejdzie po kościach, a konfrontacja jeśli będzie to dopiero za jakis czas. Jak obu będzie wygodnie. Ale młodzi i zakochani byli. Kazdy mądry po szkodzie. Ale najwiecej spaprali Kurcewicze. Chcieli dwie sroki za ogon trzymać. W koncu kiedys by sie wydało lub musieliby oddać Helenę jednemu lub drugiemu. W nieskończoność nie dałoby sie tego ciagnąć. W sumie obaj Skrzetuski i Bohun mieli sobie dać po gębie jeśli nie na drodze to w Rozlogach. Ale nagle
Kurcewiczowa z manierami wyskoczyła. Kobieta, która nie miała zadnej kultury. Kto by tej jatki nie zaczął to i tak nikt na śmierć nie zasługiwał.

Ale wracając do opowiadania. Idealne proporcje. Zachowane sceny z oryginału dobrze połączone z nowym podejściem do sprawy. Bohun w Twoim opowiadaniu myśli, Carmen.

Tosca

Caryca24

Carmen, cóż mogę napisać... Zupełnie przypadkowo zafundowałaś mi uroczy suspens. Rano zauważyłam, że wrzuciłaś opowiadanie, a przez cały dzień nie miałam kiedy go przeczytać, bo... sesja. W końcu, łamiąc wszystkie zasady konspiracji, przeczytałam na dyżurze, między jednym otwarciem się drzwi a drugim Very Happy

Ach, jak te Twoje opowieści pasują do Twojego forumowego motta. Zawsze się od nich człowiekowi lepiej na sercu robi. Twój Jurko jest rozważniejszy od kanonicznego, bardziej myślący, ale wciąż tak uroczy, jak tylko on potrafi być. Dodatkowo w Twoich opowiadaniach zawsze chce się go przygarnąć do serca i ochronić przed całym światem.
Uśmiałam się przy tekście: "Do jasnej cholery, Skrzetuski spokój mi tu", ha, ha.
Piszę też swoje, ale zniosło mnie tym razem na przedziwne wody, zobaczycie Twisted Evil

Tosca

Ada

Caryca24

Tosca

Jeśli chodzi o wypowiedzi M. Żebrowskiego na temat Jana to, jak dotąd, najbardziej spodobała mi się ta, którą wczoraj wstawiła Ada. O tym, że Jan się zmienia i uczy się pokory. Tak rzeczywiście jest, tylko, jak na mój gust, ta przemiana następuje zbyt wolno. Scena uwolnienia Bohuna połączona z próbą przemówienia Rzędzinowi do rozumu i sumienia ( powodzenia życzę) jest przepiękna, szkoda tylko, że pojawia się tak późno.

Ada

Ja wlasnie lubię Jana za ten jego stoicyzm, to mnie w nim kręci. I owszem jak trzeba to potrafi podjąć szalone kroki, ale to nie jest reguła u niego. Ta dyscyplina do niego pasuje.
Sienkiewicz nie pomyslal by dać wiecej okazji chłopakom. A Hoffmanowi niestety nie stało czasu i pieniędzy.
Moze dlatego ta ostatnia scena wyszła tak dobrze? Obaj w filmie wyglądają bosko na koniec. Może i Skrzetuski jest pieknie wystrojony na slub, ale z niego tchnie taka chwała i sila, oraz szczerość. Za to Bohun nadrabia urokiem i skruchą.

Tosca

carmen

O matulu, ale żeście się rozpisały Dziewczyny Wink

i teraz mam dylemat od czego tu zacząć, więc może klasycznie i krótko, ale szczerze prosto z serca - bardzoooo Wam dziękuję

nika

Ahhhh ta Helena kłamczuszka Wink

Trochę mi było żal Bohuna, na szczęście wszystko mu wynagrodziłaś. Brawo Ty!!! Very Happy

Caryca24

carmen

niko napisałabym "brawo ja" żeby było według wzoru, ale to już chyba zbytnia megalomania, więc zamiast tego - stokrotnie dziękuję !!! Very Happy