www.domogarov.unl.pl - FORUM

Ada

Czasem zależnie od sytuacji są sprawy ważne i ważniejsze. Skrzetuski jako człowiek wykształcony i obyty wiedział,że nie może dla własnej prywaty zaniechać obowiązków. Ale był też młody i popełniał błędy. To co zrobił Bohun jakkolwiek by nie został skrzywdzony nic nie usprawiedliwia jego zachowania. Nie chodziło mi o rzeź. Zachowanie Kurcewiczow spotęgowało atak. Jednak Bohun miał plan i nie przyjechał tam by tylko pogadać. Nie wiem co mógłby planować wobec Kurcewiczow. Ale Helena miała dostać bana. Koniec czekania, czas by męża słuchać i kochać bo jak nie to grzech.

Tosca

carmen

Esfir

Tosca

Caryca24

Ojojoj, ale tu się wczoraj rozpętało Very Happy

Ale najbardziej interesującą mnie kwestię, tj. pytanie o relację uczuciową Bohun-kniahini Kurcewiczowa zostawiłyście na boku. Nie wydaje się Wam, nota bene, że akurat ten aspekt, mimo znacznego ograniczenia czasowego, bardzo dobrze udało się E.Wiśniewskiej pokazać? Od pierwszej sceny widzimy, że Jurko jest ulubieńcem kniahini.

Ada

Relacje Bohun - Kniahini są złożone. On chciał mieć rodzinę za wszelką cenę. Kniahini to nie typ wrażliwej mamuni. Synów traktowała oschle. To jej jedyne osiągnięcie. Zdobyła męża pewnie na ciążę, albo go uwiódla by poprawić swe nędzne pochodzenie. Nie umiała zarządzać majątkiem i znała się tylko na zlodziejstwie i kombinowaniu. Synowie byli jej kapitałem. Gdy umarł maz i jego brat w końcu dorwała się do władzy. Uczyła tylko synów by kombinować. Nie przyjęła Bohuna z dobroci serca. Był odważny i widziała w nim dobry materiał na obrońcę ich synów. Więc poklepać po plecach od czasu do czasu i nazwać synkiem mogła. To nie była miłość z jej strony. Potem jak Bohun zakochał się w Helenie dostrzegła w tym interes. Zyskiwała wiele. Dostawała Rozłogi, nie musiała dawać posągu, Bohun mógł zabrać daleko dziewczynę i jeszcze dorzucać się do interesu. Jakby książę się upomniał mogła powiedzieć,że dziewczyna nie żyje i jej synkowie zostaliby jedynymi spadkobiercami. Skrzetuskiego nie chciała nie dlatego,że ja szantażował, ale wiedziała,że książęcym posłem nie będzie mogła porządzic. Bohun tańczył jak mu zagrała bo mogła pogrozić,że cofnie słowo. Kniahini no kochała nikogo, nawet siebie. W filmie była czuła i mówiła słodko do niego. Ale i tak myślę,że wszystko było udawane z jej strony. Marudziła na Helenę, ale im dłużej trzymała ja przy sobie tym dłużej Bohun pomagał im drogimi podarkami. Bo jakby ją zabrał to już by się urwała darmowa pomoc.

Tosca

Jeśli chodzi o relację kniahini- Bohun to w większości zgadzam się z Adą. Kurcewiczowa była podłą, wyrachowaną prostaczką, która na pewno nie przyjęła Bohuna z dobroci serca, ale raczej dlatego, że przy nim jej synowie mogli się obłowić np. gdy wyruszali razem "na czajki." Kurcewiczów nie trzeba było bronić. Przecież Sienkiewicz napisał, że oni zamiast się uczyć woleli całymi dniami trenować posługiwanie się rożnego rodzaju bronią, a analfabetami nie zostali tylko dlatego, że Konstantyn sprowadził do chutoru diakona, który nauczył ich pisać i czytać, ale na tym zakończyła się ich edukacja. Uważam, że Jurko był sto razy więcej wart niż wszyscy Kurcewicze razem wzięci, a trzymał z nimi tylko dlatego, że chciał mieć choć namiastkę rodziny i miejsce, które mógłby nazywać domem. Jeśli chodzi o Kurcewiczów to najbardziej żal mi Wasyla, który nic nie wiedział o tej całej awanturze i przypłacił ją życiem oraz najmłodszego Mikołaja, który walczył z Bohunem jak równy z równym i mało brakowało aby z nim wygrał. Kniahini nie żal mi w ogóle- była pazerna i to ją zgubiło.

Ada

Drogie moje kobiety.

Oświadczam,że złożyłam opowiadanie. Jest bardzo długie. Smile

Wysłać je wam na PW, na maila, czy wstawić w posta?

Nie chciałam bardzo w nie ingerować więc mam nadzieję,że ono się mniej więcej klei.

W sumie to mniej więcej sie uzupełniałyscie.
Nie miałam serca usuwać tekstu. Tylko ewentualnie gdzieś po jednym zdaniu. Najtrudniej miała carmen bo pisała część ostatnia. I tak 75% tekstu już nie pasowało do reszty opowiadania. Ale nie darowalabym sobie, gdybym musiała usunąć tyle tekstu więc zrobilam pewna niespodziankę.

Przejścia pomiędzy waszymi częściami pisałam ja. Więc nie będę siebie wpisywać na listę. Napiszę tylko w jakiej kolejności pisałyscie.

Esfir
Ptaszyna
Caryca + carmen
Tosca
Carmen

Tosca

Ada

Więc wysyłam na PW.
Mam nadzieję,że będzie tam wam w miarę wygodnie czytać.

Tosca

EMockingbird

Co do kwestii relacji Kniahini - Bohun podpisuję się pod tym, co powiedziała na ten temat Ada i... uwaga, niespodzianka, z Toscą również się zgadzam. Trudno mi powiedzieć, czy żal mi Konstantyna i Mikołaja, bo przyznam, że do tej pory w ogóle ta dwójka nie zajmowała moich myśli. Kostia był mi raz czy drugi "potrzebny" w jakimś opowiadaniu, a poza tym naprawdę nie gościł w moich myślach. Poza tym drobnym szczegółem pozostaję w zgodzie Wink

Co do naszego małego "Frankensteina" - uważam eksperyment za całkiem udany. Moja końcówka i początek "Carycy+carmen" dość się złożyły, choć u mnie Bohun już wyszedł, a u dziewczyn jeszcze nie, ale poza tą drobnostką uważam, że tu wyszło bardzo fajnie. Inną sprawą była pora roku... u jednej maj, u drugiej wrzesień, a u mnie - choć nienapisane - raczej listopad, a przynajmniej zimno Wink

No i zakończyło się szczęśliwie, więc miód na moje znękane prawem podatkowym serce!

Ada

A wiesz,że nie zwróciłam uwagi na pory roku Ptaszyno? Dlatego tego nie poprawiłam. Bo zapomniałam.
Ale jak na pierwszy raz uważam,że się zgrałyscie.

Esfir

No, moje Panie, całokształt rewelacja. Very Happy

Mimo tego, że żadna z nas nie wiedziała, o czym piszą inne osoby, całość wyszła bardzo zgrabnie. Ada miała trudne zadanie, żeby wszystkie części połączyć w jedno, które wypełniła znakomicie.

Przyznaję się, że moja część najbardziej odstaje fabularnie, gdyż ten francuski poseł to taki przerywnik bez dalszej kontynuacji, stanowi jedynie "wytrych" stanowiący powód do kłótni Heleny z Jurkiem.

Uśmiałam się z kłótni Jurka i Jana o Halszkę na potańcówce w Rozłogach, tekstu o Ormianinie malującym portrety trumienne i opisu mrocznych obrazów Jejmości Małgorzaty Hohendorf. Humor pierwsza klasa. Very Happy

Kubeł wody na łeb pijanego Jurka też dobry. Przyszedł mi na myśl Atos z BBC Muszkieterów. Wink

Różnica pór roku jest, ale to nic dziwnego przy zlepku różnych opowieści.
Spodobała mi się także niezamierzona pomyłka: "Jurko wziął permisję od księcia". Już sobie wyobraziłam Bohuna proszącego kniazia Jaremę o pozwolenie. Smile

A zakończenie takie przesłodkie, z kociakiem puchatym.