www.domogarov.unl.pl - FORUM

Ada

Helena nie mogła się doczekać kiedy odbierze nową bieliznę nocną od krawcowej. Zbliżała się wiosna i czas było zamówić nową, lżejszą odzież. Dzien odbioru sie zbliżał, a ona się martwiła, że drogi będą nieprzejezdne bo padało od kilku dni. Na dzień przed wyjazdem na szczescie drogi obeschly na tyle, ze mozna było przejechać. Jednak błota było tyle, że trzeba było wyjechac o świcie, aby dojechać na czas. Dziewczyna cieszyła sie rowniez z wycieczki. Dawno nie opuszczała Rozłogów. Zima była sroga i bezpieczniej było siedziec w domu. A w dodatku jej kuzyn - Symeon obiecał jej nocleg w domu swej narzeczonej. Helena cieszyła sie tym bardziej, że nie miała przyjaciółek. W okolicy nie było wiele panien w jej wieku. A przyszłą żonę kuzyna bardzo polubiła. Kniaziówna z wielką ochotą wstała z samego rana i w doskonałym nastroju wsiadła do kolaski i ruszyła z kuzynem przed siebie.

W tym samym czasie w karczmie w Czehryniu Jurij Bohun świętował swój awans na pułkownika. Miód i gorzałka lały sie strumieniami. Kozacka starszyzna nie wylewała za kołnierz, a rej w tej dyscyplinie wiódł stary szlachcic z bielmem na czole, Jan Onufry Zagłoba. Bohun miał twardą głowę, ale panu Zagłobie nie dał rady. Ale nie przejmował sie tym. Był szczesliwy. Wiele osiagnął własną ciężka pracą, a przed nim jeszcze wiele do osiągnięcia. Oto on kozacki sierota w tak młodym wieku został pułkownikiem. A i nobilitacja szlachecka była tuż przed nim. Kto wie? Może hetmanem zostanie, albo i jakąś kniaziowne za żonę weźmie? Gdy noc zmienila się w dzień po swojego atamana przyszedł esauł, aby pomóc dowódcy dotrzeć do kwatery. Bohun musiał sie odswierzyc i odpocząć. Pan Zagłoba wesoło oświadczył, że sam odprowadzi atamana na kwaterę tylko muszą skończyć trójniaczek. Esauł został odprawiony, aby wszystko przygotować dla swego atamana. Po jakimś czasie Bohun wytoczył sie z karczmy wspierając się na ramieniu pana Zagłoby. Jednak w pół drogi do starego szlachcica podszedł mlody pachołek, ktory poprosił go o oddalenie się z nim do swojego pana, który miał sprawę do niego. Jurij wiec resztę drogi musiał pokonać sam. Zataczając sie i wesoło podśpiewując ruszył w drogę.

Helena zadowolona z zakupów podziękowała krawcowej, wyszła i wpadła na kogoś. A raczej ten ktoś wpadł na nią. Nie umiała utrzymać się na nogach pod wpływem nacisku takiej siły wiec została przyszpilona do sciany i wraz ze swym napastnikiem upadła w błoto. Zanim upadła zdarzyła tylko pisnąć:
- Anieli niebiescy ratujcie mnie.
Kniaziówna leżąc na plecach wsparła się łokciami i próbowała odepchnąć od siebie mężczyznę, który próbował podnieść się z czworaków gramolić się miedzy jej nogami. Suknię miała podwiniętą do kolan i nogi nieobyczajnie jej wystawały, które za ochronę miały tylko wysokie trzewiki.
- Zlaź ze mnie wacpań. - krzyknęła.
Bohun jak dotąd jeszcze nie kontaktując co się stało podniósł glowe i spojrzał prosto w oczy Heleny. "Czy Juno we własnej osobie, czy inne jakoweś bóstwo?” - pomyślał.
- Przeeeepraszammmm waćpannę gorassssso. - wybełkotał Kozak.
- Co mi po wacpana przeprosinach? Zobacz co zrobiłeś? Wszystkie moje sprawunki są w błocie?
Bohun reszta sił podniósł się i wyciągnął rękę, aby jej pomoc. Lecz odmówiła.
Zarumieniła sie, gdy zobaczyła swoja bieliznę w błocie, którą zaczal zbierać Bohun.
- Zostaw to waść. Dosć juz narobiłeś szkody.
- Wybacz waćpanna za wszystkio zapłacę. Jestem pułkownik Jurij Bohun.
- Nie trzeba. Jestem Helena Kurcewiczówna z Rozłogów. jak ja się teraz ludziom pokaże? Jestem cała w błocie.- w oczach Heleny zalśnily łzy.
- Nie martw aię waćpanna. To wszystko sie wyczyści.
Po czym Bohun zaczął przesuwać dłońmi po ciele Heleny i zrywać z niej błoto.
Dziewczyna doprowadzona do granicy wstydu odepchnęła rece Kozaka i wykrzyknęła:
- Jak śmiesz? Pułkownik, a zachowuje się jak prostak. Nie wstyd Ci waść?
- Ani trochę. - usmiechnal sie Bohun szelmowsko. - Czy wolno mi wacpannę pocałować?
- Ani się waż!
- U nas na Siczy mówią: proś, a dostaniesz. Nie - to sam sobie weź.
Bohun ze zwinnością kota mimo alkoholu szumiacego w głowie chwycił dziewczynę w ramiona i pocałował. Helena zaskoczona nie broniła się. Ale przyzwoitość wygrała z namiętnością, ktora poczuła. I ubrudzoną w błocie dłonią spoliczkowała Kozaka.
Jurij otarł twarz z błota i spojrzał na kniaziównę smutno.
- Wybacz waćpanna.
- To ja przepraszam. Nie powinnam tak reagować, ale nie pozwoliłam na pocalunek. Bardzo boli?
Helena wyciągnęła chusteczkę z kieszeni i wytarła twarz mezczyzny.
Bohun chwycił jej dłoń i zatrzymał
- Wystarczy, dziękuję. Jak mogę sie zrehabilitować w Twoich oczach waćpanno?
Helena szybko pozbierała swoje rzeczy i odpowiedziała:
- Przyjedż pułkowniku na obiad w następna niedzielę do Rozłogów. Będę Cię oczekiwać. Do zobaczenia.

Siedem lat póżniej, gdy Bohun kładł swoje dzieci do łóżka najstarszy syn zapytał się go:
- Tato. Jak zakochałeś się w mamie?
- Dała mi w gębę synu.
- I co?
- I to wystarczyło.

Tosca

Ada

Tosca

Ada

Tosca

Ada

Tak czy siak Bohun miałby przechlapane. Gdyby Helena przy nim była moze by go pokochała? A co jesli nie? Jesli ryczałaby za każdym razem, gdy chciałby jej dotknąć?
Smutno mi tez jak sobie wyobraże, ze zmarł bezpotomnie, bez rodziny i ukochanej. Ale może miał obok siebie kogos kto go kochał i szamował?

P.S. Horpryna po latach odrodziła sie jako autor "W ręku Boga" i zemściła się.

Tosca

Zazula

Dziewczyny, dopiero jestem i wtedy będę znikać na parę dni. Jeszcze dzisiaj wrzucę ostatnią część swojego opowiadania o warowaniu pod wrotami klasztoru.

Tosco:
Urocze to, że Bohunowi się upiekło Smile

i też słyszę jak Jurko mówi:
- A to pan Zagłoba, szlachcic, mój przyjaciel.

Nika:
Ojjjj sokół śpiewający pod oknem to marzenie! Nazimniejsze serce by stopniało.

Ado:
Ciekawa kolej rzeczy: upadek w błoto -> policzek -> zaproszenie na obiad:)
Ale podoba mi się! Która by nie zaprosiła do siebie nawet podpitego i ubłoconego Bohuna? Very Happy

Tosca

Ada

nika

Ado, popłakałam się ze śmiechu wyobrażając sobie, jak Bohun się gramoli między nogami kniaziówny Very Happy

Bardzo mi się podobało, no i ta końcówka Very Happy

Zazulo, czekam na ostatnią część!!!

Dziewczynki, u mnie również Bohun miałby duuuuużo miłości i czego by tam chciał Wink

Ada