www.domogarov.unl.pl - FORUM

Esfir

W normalnych warunkach nie byłoby żadnego problemu, skoro się oboje kochają, to Izabela wychodzi za Księcia i żyją eee... długo i szczęśliwie. Very Happy

Pytanie tylko, czy namiętność Księcia do żony byłaby długotrwała czy tylko przelotna. Gość w końcu amantem był, dopóki kobieta się mu opierała, szalał za nią, a potem chyba się szybko nudził. Wydawało mu się, że mu się wszystko należy. Dopiero, gdy otarł się o śmierć, zmienił swoje nastawienie do życia.
Jednak jak pokazuje dalsza historia, miał wrodzone predyspozycje, aby stać się lepszym człowiekiem. Może Izabela, będąc jego żoną, wywarłaby na niego dobry wpływ?

Natomiast istotnym problemem byłoby pokrewieństwo, które stałoby na przeszkodzie temu związkowi. Gdyby Izabela odwzajemniła uczucia, prawdopodobnie mogłoby nie dojść do odkrycia jej prawdziwej tożsamości. A gdyby do tego doszło, to cóż, mimo miłości małżeństwo między Izabelą a Księciem byłoby niemożliwe.

Tosca

Esfir

Tak bardzo chciałabym zrobić gifa z finalnego pojedynku księcia de Vallombreuse z baronem de Sigognac, ale nadal nie mam dostępu do lepszej wersji filmu.
Na razie niestety musi to poczekać.

Esfir

Znalazłam w katalogu BNF pięknie ilustrowane wydanie "Kapitana Fracasse". Autorem grafik był nie byle kto, albowiem sam Gustave Doré!
Jestem jednak rozczarowana, bo liczyłam na więcej ilustracji oraz bardziej wymyślnych z moim pieszczoszkiem. Razz

Wrzucę Wam parę przykładów.

Biedna Izabela boi się Belzebuba! (Belzebub to czarny kocur barona de Sigognac Smile

)

Baron de Sigognac i Markiz de Bruyères. Jedna z najlepszych ilustracji pod kątem warsztatowym!

Chiquita

Baron de Sigognac. Podejrzanie pasuje rysopisem na D'Artagnana. Razz

Izabela i Książę de Vallombreuse

De Sigognac i De Vallombreuse

Tosca

Świetne znalezisko Esfir. Baron de Sigoniac <3 bardzo mi się podoba. Jest nieporównywanie lepszy niż jego wersja filmowa. Książę mi tu do gustu nie przypadł. Podtrzymuję moje pierwsze skojarzenie z księciem Bogusławem Radziwiłłem ( koronki, kręcone włosy).

Esfir

De Sigognac dobrze tutaj wyszedł, nie da się ukryć. Smile

Zaś podobieństwo Księciunia de V. do Księciunia Bogusia uwidacznia się wg mnie najbardziej tutaj. Taką pozę książę Radziwiłl spokojnie mógł mieć. Very Happy

Zastanawiam się, kto jest kim na tej ostatniej ilustracji rozmowy barona z księciem w moim poprzednim poście.
Sigognac powinien być ten po prawej, zgodnie z wcześniejszymi rycinami, ale z kolei Vallombreuse z tymi krótkimi włosami nie przypomina siebie z wcześniejszych ilustracji. Artysta był jednak niekonsekwentny w swoim wizerunku de Vallombreuse'a. Raz go przedstawia z wąsami, raz bez.
Dziwne, bo Księciunio to taki wspaniały model do rysowania!

O, proszę, stosowny cytacik z Gautiera:
Na progu ukazał się piękny młodzieniec w eleganckim stroju podróżnym z sukna orzechowego koloru, przybranym zielonymi szamerunkami; na nogach miał szare filcowe buty do kolan, ze srebrnymi ostrogami; kapelusz o szerokim rondzie, ozdobiony długim, zielonym piórem, trzymał w ręku, co pozwalało podziwiać w pełnym świetle jego głowę dumną, subtelną i piękną, której niejedna kobieta mogłaby pozazdrości regularności rysów, godnych starożytnego posągu. [...]
"Schowaj tę szpadę, Baronie. Biliśmy się dwukrotnie, to wystarczy. Przysłowie mówi, że to, co podoba się, powtórzone drugi raz, za trzecim razem staje się nudne."
Słowa Księciunia na końcu są świetne. Very Happy

Ale dzięki Doré już wiem, jak powinien wyglądać książkowy Dart! Podobnie jak Sigognac. Razz

Zresztą zabawne, bo obaj pochodzili z Gaskonii i zostali kapitanami Muszkieterów. Wink

Tosca

Esfir