www.domogarov.unl.pl - FORUM

Ada · Wysłany: Śro 10:50, 18 Mar 2020 Temat postu:

Jak dla mnie to grubymi nićmi szyte.

To tak jakby powiedziec, że ksiadz Woynowski to taki Bohun co mu nie wyszło. Owszem skrzywdzony pewnie kiedys przez kobietę, ale to inny typ człowieka.
Pan Pągowski pewnie kochał żonę i syna i zgorzkniał po ich stracie. Ale jednak myślę, że wczesniej tez nie był zbyt przyjemny dla innych. Pągowski to typ Azji. Przed lepszymi kark zgina, a gorszych od siebie pogardza.

Tosca · Wysłany: Śro 11:14, 18 Mar 2020 Temat postu:

Ada

Tosca

Bukojemscy nadawali się na kumpli, bo choć rozumu nie mają za grosz to serca szczerozłote, ale na mężów zdecydowanie nie więc kolejny punkt dla Jacka.

Ada

Tosca

Tosca

Znalazłam ciekawą książkę:

[link widoczny dla zalogowanych]

Tosca

Niko, Jacek wcale nie "nawrzucał Annie", jak to określiłaś, tylko w końcu przejrzał na oczy i zamiast skamleć o choć jedno dobre słowo z jej strony, powiedział jej, że jej zachowanie go rani.
Weź też pod uwagę jak to zdobił: nie wpadł w furię, nie uderzył jej, nie zwyzywał tylko powiedział wprost: ranisz mnie i chciałbym żebyś przemyślała swoje zachowanie, wtedy Anna zrozumiała, że postąpiła źle i pognała za Jackiem nie dlatego, że nie miała innego wyboru, tylko dlatego, że zrozumiała swój błąd.
Myślisz, że gdyby Jacek zachował się wobec Anny brutalnie lub wulgarnie to polubiłabym go? Nie! Byłby dla mnie takim samym prymitywem jak Krzepecki.

Ada

Myslę, że Anna słowa Jacka zrozumiała dopiero potem. Najpierw to jej sie głupio zrobiło bo w końcu ktos się jej sprzeciwił. A ja zawsze sobie tą scene wyobrażałam, że Jacek powiedział dobitnie Annie co o niej mysli. Mozna byłoby to porównać do sceny w Jarze tylko bez dotykania. Jak dla mnie to nie stał jak słup soli.

Tosca

" A panna Sienińska stała jakiś czas jakby piorun ją uderzył. Myśli jej rozleciały się na wszystkie strony na kształt ptactwa i przez chwilę nie wiedziała nic, co się stało. Lecz, gdy wróciły znikł jej gniew, znikła bez śladu uraza, a w uszach brzmiały tylko słowa Jacka : Miłowałem cię więcej niż zdrowie, więcej niż życie, więcej niż duszę własną- i nie wrócę. Teraz uczuła, że on naprawdę nie wróci, właśnie dlatego, że tak okrutnie ją kochał. (...) I zerwawszy się wybiegła do sadu."

Ja tę scenę interpretuję tak, że Anna myślała, że może bezkarnie poniewierać Jackiem do woli, a on będzie to potulnie znosił, a tu klops, bo Jacek powiedział: dość, nie będziesz mnie dłużej krzywdzić. Scena podobna do tej w Jarze, ale nie taka sama. Do Anny coś dotarło, a do Heleny nie.

Ada

Tosca

Jacek podniósł głos, bo bolało go, że Anna bardziej interesuje się Stanisławem niż nim, ale nie był wobec Anny brutalny czy wulgarny, mówił głównie o tym jak jej zachowanie go krzywdzi. Panował na sobą o wiele bardziej niż Bohun w Jarze.