www.domogarov.unl.pl - FORUM

Ada

Ja ostatnio rosyjskie i sarmackie klimaty odpuściłam bo nie znalazłam nic ciekawego. Większość ksiazek znam lub są to młodzieżówki.
"Harry Potter" nigdy mnie nie zainteresował, ani w formie ksiazki, ani filmowej. Chociaz znam dorosłe osoby, które nadal co jakis czas odswiezają ten cykl. Dorastałam, gdy ta seria wychodziła. Ja czytałam wtedy poważniejsze ksiazki, ale doceniam ją pod tym względem, że w końcu mlodsież zaczela coś czytać. Od tych ksiazek zaczela się moda na czytanie. Teraz dzieciaki czytają mnóstwo fantastyki i bardzo dobrze. Bo był czas, że rówieśnicy nie czytali nawet lektur (chociaz to rozumiem większość zawsze nawet przy zmianach była nietrafiona- do tej pory mam koszmary po "Łysku z podkładu Idy" i "Trans-Atlantyku). To o przeczytaniu ksiązki ot tak sobie bez obowiązku nikt nie myślał.

Ja serią "Chyłka" zainteresowałam się bo zaczelam ogladać serial i mój połówek był książkami zachwycony. Ja tam mam, że jak trafiłam na film lub serial i jak mnie zainteresuje to sprawdzam czy istnieje książka, na której podstawie dokonano adaptacji lub cos podobnego. Więc postanowiłam sprawdzić. Generalnie źle nie jest, ale o wiele bardziej wciągał mnie cykl o detektywie Cormoranie Strike'u. Czekam na adaptacje 5 czesci ksiązki przez BBC i na 6 część ksiazki od J.K. Rowling.

Teraz wciągnęłam się w klimaty Francji i Templariuszy.

A propos krsyżowcow. Zna któraś z was cykl "Dzieci Graala" Petera Berlinga?

EMockingbird

Niestety nie znam, Ado.

Co do Harry'ego Pottera, znam kobietę około 70, która zakochała się w tym, więc może jeszcze i Ty się do tego przekonasz Wink

Ja nie zaczęłam swojej przygody od Harry'ego.

Ja nie znam tych książek, które ty miałaś za lektury. Moimi lekturami były m. in. książki Żeromskiego. Do dziś gościa nie lubię. A należałam do osób, która raczej starała się czytać lektury. Myślę, że moim problemem z Żeromskim był fakt, że "Syzyfowe prace" dostałam na lekturę jak miałam jakieś 12/13 lat i chyba wtedy była to za ciężka pozycja? A może po prostu nie przypadło mi to do gustu, bo kilka lat później "Przedwiośnia" również strawić nie mogłam. Za to Szekspira i "Pana Tadeusza" dażę sympatią.

Ada

Masz racje Ptaszyno. Może jeszcze kiedyś zakocham się w "Harrym Potterze"? To nie jest wykluczone. Ja mam fazy na książki. Przeskakuję z jednej tematyki na drugą jak już się trochę nasycę. By potem znów odkryć cos na nowo.

"Syzyfowe prace" i "Przedwiośnie" akurat były w kinach kiedy chodziłam do szkoły. Zainteresowana tą tematyką przeczytałam te ksiązki tuz przed premierami filmów. I wlasnie dzięki ich rozgłosowi sięgnęłam po te książki. Za to nie mogłam zdzierżyć "Doktora Judyma". Matko i córko co z niego był za osioł. Niczym Helena Dymitriewna. Miał kogoś obok kto go bardzo kochał, a wygadywał farmazony o pracy od podstaw, jakby nie mozna było połączyć obu sfer życia. Ogólnie w czasie, gdy byłam nastolatką ekranizowana mnóstwo książek więc każdą czytałam z przyjemnością.

Ja "Pana Tadeusza" przeczytałam oczywiscie na premierę filmu. Lubię ksiazke i film, ale do ksiazki juz więcej nie wrócę. Aczkolwiek mimo, źe czytanie w formie wierszu mnie męczyło to jednak do dzisiaj pamietam wiele zwrotów z ksiazki (nie tylko te, ktore obowiązkowo trzeba było sie uczyć).

Za to Szekspira nie trawię. Te jego górnolotne teksty o milosci mnie denerwują. Nie znoszę jego stylu.

EMockingbird

Ja w Szekspirze jestem zakochana!
"Pana Tadeusza" przeczytałam raz, od deski do deski i mi się podobało, ale na razie nie planuję wrócić do tej książki. Ja z polską literaturą mam problem, nawet z klasyką. Podchodzę z kijem i najpierw kilka razy szturcham... przebrnęłam również przez "Obcą" i... o matko! To dopiero było zło. Główna bohaterka niemiłosiernie mnie męczyła.

Ada

Ja interesowałam się historią Anglii więc i następstwem tego jest czytanie literatury angielskiej. Bardziej ją rozumiem niż polską. W dodatku wiem dosyć dużo o historii Anglii, kulturze i swiatopogladzie.
Nie jestem bezkrytyczną fanką "obcej". Lubię oglądać serial, gdyż jest malowniczy. Książki przeczytałam (oczywiscie na fali serialu) nawet chetnie i się wciągnęłam, jednak już ich więcej nie przeczytam. Gabaldon miała fajny pomysł, ale im dłużej pisała tym bardziej wymyślała. Owszem w książkach nie mam problemu czytać o kontrowersyjnych tematach. Bo nie zawsze w życiu jest idealnie. Ale trzeba mieć granice dobrego smaku, a autorka je przekroczyła nie raz. W pewnych momentach jechała na taniej sensacji. Chociaż czasem miała dobre pomysły i stworzyła całkiem ciekawe wątki. To jednak do ksiazek już nie wrócę, pozostanę przy serialu by sprawdzać na ile odwzorowuje wizję autorki. Jamie Fraser jest uroczy i mimo, że nie zawsze aprobuję jego wybory (jednak na jego usprawiedliwię dodam, że to chłopak wychowany w innych czasach według innych reguł. Co kiedyś było normą, w dzisiejszych czasach by nie przeszło. Myśli tylko jak człowiek swoich czasów.) to jednak Claire jest wkurzająca. Po kobiecie starszej i wykształconej spodziewałabym się większej roztropności. Jestem wyemancypowana chociaz nie jestem wojującą feministką. W dzisiejszych czasach mogę sobie pozwolić na wiele rzeczy. To jednak będąc na jej miejscu i trafiając do przeszlosci gryzlabym sie w jezyk zanim bym cos zrobiła. Inne czasy to inne zasady.
Przykładowo.
Jakbym trafiła powiedzmy do swiata "ogniem i mieczem" i jesliby taki Bohun kazał mi schować sie w lesie i na niego czekać to bym to zrobiła i nie zgrywalabym bohaterki. Bo nie znam okolicy, nie znam się na broni, a w tych czasach nie trudno było o kłopoty.

Tosca

Mnie do przeczytania Harry'ego Pottera paradoksalnie zachęciła nagonka rozpętana przed księży. Chciałam się przekonać, o co tyle hałasu i skończyło się przeczytaniem całej serii, ale 10/ 10 bym jej nie dała, zdecydowanie za wysoko jak dla mnie. A moim ulubieńcem jest Cedrik Diggory. Szkoda, że jest go tak mało.
Edycja:
A co do Obcej, zachęcona przez Adę, przeczytałam pierwszy tom, ale zdecydowanie nie sięgnę po resztę.
Jeśli zaś chodzi o Ogniem i mieczem to jak dla mnie przez Rozłogi mogłoby się przewinąć i stu Janów Skrzetuskich, a Bohun nawet przez sekundę nie poczuł by się zagrożony.

EMockingbird

Tosca

Ada

Wygooglowalam sobie tego Cedrica. I mam nadzieje, źe on rzeczywiście jest taki super wewnętrznie dziewczyny. Bo gra go sam Robert Pattison. Nie wiem jak dla was, ale dla mnie postać w jego wykonaniu to żadna zachęta. Nigdy nie wiedziałam czym fanki zachwycały się u niego. A byłam w grupie docelowej wiekowo odnośnie jego fanek. A jako mezczyzna jest dla mnie aseksualny.

Tosca

Ada

Tosca

EMockingbird

A dla mnie Cedric Diggory po prostu jest. Jest w porządku, dobrze zachował się wobec Harry'ego... ale no majtki mi nie spadają Wink

To samo mam wobec Pattinsona - ani go lubię, ani go nie lubię. Widziałam w filmach gorszych aktorów.
A do Huffelpuff należała również Nomfadora Tonks, która uważam jest bardzo ciekawą postacią.

Nienawidzę Heleny Kurcewiczówny! Nienawiścią zapałałam do głównej bohaterki "Cudzoziemki" od pierwszych stron książki. Nie przepadam za Billem Comptonem z "Martwy aż do zmroku". Może was zaskoczę, ale nie lubię Zagłoby. Nie wiem, czy znacie książkę "Me before you", ale z tej książki niecierpię chłopaka głównej bohaterki i całej jej rodziny właściwie. I nie przepadam z Aleksym Kareninem z "Anny Kareniny". Trochę by się pewnie jeszcze znalazło... W przeciwieństwie do Tosci nie mam szczególnego typu, którego nie lubię. Są po prostu pewne elementy, jak na przykład fanatyzm, którego nie zdzierżę. Ale każdego bohatera staram się ocenić osobno, a nie według szablonu.

Szczególnie znienawidzonych książek też nie mam... bo jak książka mi sie nie podoba to jej po prostu nie czytam... a skoro nie przeczytałam, to trudno bym uznała, że jej nienawidzę.

Ada

Tosca