www.domogarov.unl.pl - FORUM

Tosca

W serii Arcydzieła Literatury Rosyjskiej właśnie ukazał się Książę Srebrny. Szkoda, że na stronie internetowej nie podano nazwiska tłumacza:
[link widoczny dla zalogowanych]

Ada

Tosca

Tosca

Tak jak podejrzewałam. To wydanie z serii Arcydzieła Literatury Rosyjskiej jest w tłumaczeniu: J. Prackiego. Jeśli mam być szczera to sto razy wolę tę wersję: [link widoczny dla zalogowanych]
W przekładzie J. Prackiego Afońka został nazwany pieszczotliwie Nastusiem (sic!) O, zgrozo! A jego pełne imię też jest przetłumaczone jako Atanazy ( uważam, że powinno zostać w rosyjskiej formie, bo Afanasij ładniej brzmi). Tytuł jednego z rozdziałów brzmi: Tracenie, zamiast jak u J. Jędrzejewicza Egzekucja. Nazwa uroczyska, gdzie Iwan Groźny kazał utopić swojego syna brzmi w przekładzie J.Prackiego Czarcia Kałuża, u J. Jędrzejewicza to Bagno Pogańskie. Takich koszmarków jest tam pewnie więcej. Chcecie jakiś fragment, gwoli porównania?

Ada

Nastuś. O ja Cię. Po jakich prochach tłumacz to wymyślił?

nika

Tosca

Dodam, że w tłumaczeniu J. Prackiego brakuje sporych fragmentów, dotyczących Afońki np. opisu jego ubioru i wyglądu, kiedy przybył do dworu Morozowa, aby oficjalnie powiadomić bojara o zdjęciu przez cara opały, brakuje też szczegółów opisujących zaloty Afońki wobec Heleny Dymitriewny.

Ada

Tosca

Ada

Tosca

Tosca

EMockingbird

O Afońce wiem też nie wiele - tyle tylko, że nie szanował odmowy Heleny, a także nie uszanował jej decyzji poślubienia Morozowa. Był natrętny, bufonowaty, agresywny... współcześnie, powiedziałabym, że to tym Stalkera. Jak dla mnie NIE. Ale jak wspominam, dotarłam (plus/minus) do 1/3 książki... i w sumie najlepsze wrażenie zrobił na mnie Morozow.

Tosca

EMockingbird

Czy mówimy o tej scenie, gdzie goście mieli pocałować jego żonę? Po tym gdy nakrył jak Helena całuje kogoś w ogrodzie? Jeśli tak, to.. cóż, nie żebym pochwala pomyślał, ale Morozow utrzymał moją sympatię. Tak jak w przypadku pewnych zachować bohaterów OiM - przymykam nieco oczy biorąc poprawkę na kulturę i obyczaje czasów, w których powieść się dzieje, jak również ze względu na czasy w których żyli i pisali autorzy. Inna mentalność, więc niektóre zachowania można wybaczyć. Znacznie gorzej w moich oczach wyglada wybicie całej rodziny Kurcewiczow przez Bohuna.